Save Thy Lover [Completed]

Five

FIVE

Kanina pa hindi mapakali si Namae dahil sa katotohanang nalaman niya. Her mind is in chaos at the moment. She can't help but think about Tala's condition.

Akala niya ay doon na natatapos sa rebelasyon kahapon ang lahat pero mali siya.

Sa kalagitnaan kasi ng pagdadrama niya kahapon, imbes na siya ang kailangang magpahinga, siya ngayon itong nagtatrabaho. She's taking Tala's work for the meantime because she suddenly collapse yesterday.

Isa pa yon sa pinobroblema niya. What she remembered was her father's first love died in an accident, pero ng dahil sa nangyari kahapon ay parang siya pa ang muntik ng maging dahilan ng pagkamatay nito.

Kaya pala ganoon na lang ito kaputla ng makaharap niya ito dahil sa tumakbo ito para habulin siya. Idagdag pa na pinag-alala niya ito dahil sa pagbreakdown niya sa harapan nito. Her heart almost stop beating.

Her heart... Tala has a fragile heart...

That stressed Namae even more. If Tala's heart is the problem all along, what should she do?

"Should I kill and stole someone's heart?" hindi niya napansing nasabi niya iyon ng malakas. Napaangat siya ng tingin ng biglang may tumikhim sa harap niya.

She's about to greet the new customer but her tongue was cut off when she saw who it was.

Her heart hammered recklessly inside her chest and she almost cried when her father smile genuinely at her.

'Daddy is smiling at me. He's happy to see me!'

Halos mamingi siya sa sobrang lakas ng tibok ng kaniyang puso habang kaharap ang ama. Pero kailangan niya pa ring kumalma.

She needs to calm down because he doesn't know her yet. That fact slowly melt Namae's happiness.

He doesn't know her right now. Will he ever know her again in the future? She bet, never. Because the future that she wish for her parents are different. She wish to save her mom's heart from pain and she wish to free her dad from a long time delusion of the love he lost.

"W-what's your order, s-sir?"

"Two frappuccino please." at inabot sa kaniya ang bayad nito. Halos hindi na siya humihinga dahil sa tindi ng emosyong pilit niyang pinipigilan. Lalo na ng muling nagsalita ang kaniyang ama.

"You're new here?"

"No. Just filling someone's spot for the meantime." malumanay niyang sagot dito. Hindi rin nakaligtas sa kaniya ang pag ikot ng paningin ng ama sa lugar na tila may hinahanap. Bumigat ang pakiramdam niya at may bumara sa kaniyang lalamunan.

He's looking for Tala.

"Just wait for five minutes for your order sir and I'll just gonna call your name if it's ready." saad na lamang niya dito at nilagyan ng pangalan ang plastic cup.

"Oh, you can just put one name on---"

"Chadd..." she uttered.

"Just Hera." Chadd suddenly spoke that made her stopped writing. She lift her head up and look straight to his father's eyes that screams passion and love because of the name he just said. Especially when a girl suddenly appeared from nowhere and stand next to Chadd's side. At sapat na ang nasaksihan niyang kakaibang tingin na ibinigay nito sa babae para mabitawan ni Namae ang pentel pen.

"Hera..." she unconsciously uttered making the beautiful lady glance at her and smile.

Namae's world crumble as she stared at the lady in front of her. It's not Tala. It's someone else. Tila unti-unting pinupunit ang puso niya nang may mapansin siya.

The lady is indeed beautiful and from her aura, alam niyang mabait ito. Pero hindi sapat iyon para hindi kumirot ang kaniyang puso para sa ina.

Hindi man niya ngayon naaalala ang mukha ng kaniyang ina, kabisadong-kabisado naman niya ang pisikal nitong anyo.

Everything about Hera is not new to her. Starting from her long and curly brown hair, the way the lady move and carry herself. All of those traits, she already saw it from her mother.

Nagngitngit ang kaniyang kalooban at matalas na tinapunan si Chadd ng tingin.

He really love her that much to the point that he chose her mother as the perfect substitute of her first love.

"You're impossible."

"May nangyari bang hindi maganda sa café? Kanina ko pa napapansin na sobrang seryoso mo. Parang ilang minuto ay sasabog ka na talaga." mas lalong nagngitngit ang kaniyang kalooban nang muling sumagi sa isipan niya ang senaryo kanina.

Galit siya. Galit na galit lalo na sa kaniyang ama. Maiintindihan pa sana niya ito kung hindi nito lubos na makalimutan ang unng babaeng mahal nito pero ang gawing katulad din ng babaeng iyon ang kaniyang ina? Iyon ang hindi niya matanggap.

She knew that her mom always lied to her and she knew that its all because of that woman! The secret that her mom doesn't want her to know finally came out and she already witness it.

"Hala! Bakit ka umiiyak? Nagtatanong lang naman ako! T-tahan na baka isipin ni lola nag-away na naman tayo." pag aalo sa kaniya ni Tala pero mas lalo lamang siyang naiyak.

She wants to let all that burdens her from inside to come out.

"I don't understand! Why does he have to do that to my mom?! Why?!" puno ng hinanakit na sigaw niya. Kaagad niyang naramdaman ang mainit na yakap sa kaniya ni Tala na mas lalong nagpadurog sa puso niya.

She missed that warmth so she just let herself lean on her shoulder and cry until she drained.

Tala sighed.

Alam niyang may pagkamisteryoso talaga ang katauhan ni Namae. Siya ang nakakita dito sa harap ng kanilang bakuran. Noong una nga ay inakala niyang multo ito dahil sa nakatayo ito sa medyo madilim na parte. Mugto ang mga mata at tila wala sa sarili. Nang sinubukan niyang kunin ang pansin nito ay halos atakihin siya sa puso nang lumingon ito sa kaniya.

Muntik pa siyang maihi sa salawal nang gumalaw ito at itinaas ang kamay na tila inaabot siya hanggang sa bigla na lang itong bumagsak.

Noong una, ang kwento nito ay wala itong maalala pero nababatid niyang may tinatago ito. Palagi niya ring napapansin ang malungkot nitong mga mata sa kabila ng pagmamaldita nito sa kaniya.

Nang sumunod na araw ay sinabi pa nitong nagmula ito sa hinaharap na napaka imposibleng paniwalaan.

Napakaimposible pero ewan ba niya at parang gusto niyang maniwala dito.

"I hate my dad for what he did to my mom. I hate him but he's happy, Tala! He's more than okay now unlike in our time! I hate him but I don't want him to suffer more!" parang batang musmos nitong pagsusumbong sa kaniya na nagpakirot ng kaniyang puso.

"I love my mom but I also love my dad!" kumalas si Namae sa kaniyang yakap. Humawak itong mahigpit sa kaniyang magkabilang balikat at niyugyog. Medyo masakit at nahihilo siya pero hindi siya nagreklamo. Hinayaan na lamang niya itong maglabas ng saloobin at nararamdaman hanggang sa ito ay mapagod at muling sumandal sa balikat niya.

Bawat hikbi nito ay tila pinupunit na rin ang puso niya. Nakakahawa nag sakit na nararamdaman nito.

"I want to make a wish, Tala." para siyang nasasakal sa boses nitong tila pagod na pagod na.

"I love them both and I want to make them happy without each other." kumunot ang noo niya sa hiniling ni Namae.

Biglang pumasok sa isip niya ang kinwento nito sa kaniya. Kung totoong nagmula si Namae sa hinaharap at ang nais nito ay baguhin ang buhay ng kaniyang mga magulang, bakit parang may mali.

Sasaya ba ang mga magualang nito kung wala ang mga ito sa piling ng isa't-isa? Nakaramdam ng kakaiba si Tala sa posibilidad na mangyayari sa hinaharap dahil sa gustong mangyari ni Namae.

"P-pero kapag nangyari yun..." hindi niya natapos ang sasabihin ng umayos ito ng upo sa kaniyang tabi at sinalubong ang kaniyang tingin ng namumugto nitong mga mata na napupuno ng sakit at lungkot.

"Then I will no longer be part of their future."

★•★•★