5 𝕡𝕒𝕣𝕥 5

3.3K 167 101
                                    

დილით სრულიად უცხო გარემოში კაცის ხმა მაღვიძებს.

რომელიც ჩემგან მოშორებით, ზურგით დგას და საშინლად ღრმა, ბოხი ხმით ტელეფონზე საუბრობს.

-*კი. კი. თქვენც კარგად იცით რაც უნდა უქნათ. გუშინ ზედმეტად ბევრი გაბედეს. შუადღისთვის ყველაფერი დასრულებული იყოს. ამ საქმეზე ზედმეტად აღარ შემაწუხოთ.*

ეს ბატონი თეჰიონია.

ღმერთო არა... არა, არა არაა.
რა ჯანდაბა მოხდა გუშინ?

ჯანდაბა კაცის პერანგი მაცვია.

ცოტას ვითმენ, რომ ტირილი ან ყვირილი არ დავიწყო.
ყველა ემოცია არეული მაქვს და მგონია, რომ ჩემი მახსოვრობა სადღაც გაქრა.
რაღაც საქმე ვერ მაქვს კარგად.
რა მოხდა გუშინ ღამით.* თავზე ხელებს უმტკივნეულოდ მაგრამ მძიმედ ვირტყავ, შემდეგ კი თმებს გიჟივით ვიჩეჩ, თითქოს ეს გუშინდელის გახსენებაში დამეხმარება*

ჩემი სამარცხვინო ფიქრებიდან მის ხმას გამოვყავარ. რომელიც ჩემს სახელს წარმოთქვამს.

-ჰესუ. პატარავ გაიღვიძე?*ახლოს მოდის და საწოლის გვერდით იატაკზე ჯდება. ისევ ისეთი ხმა აქვს. მისი ხმის გაგონებაზეც კი მაკანკალებს. საერთოდ ასე რატომ მეძახის . ჯანდაბა შევეკამათებოდი მაგრამ ახლა ნამდვილად არაა ხელსაყრელი სიტუაცია.*

*ვცდილობ ყველაფერი გავიგო. ყველა გრძნობას, ემოციას ვაიგნორებ და კითხვებს ერთი მეორეზე მიყოლებით ვუსვამ*
-სად ვარ. რა მაცვია და საერთოდ გუშინ რა მოხდა.... არაფერი მახსოვს.

*ის ჯერ აუღელვებლად მიყურებს, საწოლზე იდაყვით ეყრდნობა და ხელის უზარმაზარ, თლილ მტევანს მის ნიკაპზე იბჯენს. შემდეგ კი თვალებში მიყურებს და მეუბნება.*

-გუშინ დალევა ზედმეტი მოგივიდათ.... შენც და იუნასაც. *უემოციო სახით მიყურებს თუმცა მისი თვალები საკმაოდ ბევრ მნიშვნელობას ასხივებენ. მის თვალებში რაღაც ამოუცნობი ძალა ჩანს.*
*ცოტა ხნიანი პაუზის შემდეგ ისევ ამოილაპარაკა.*

🔞🖤მესაკუთრე🖤🔞Where stories live. Discover now