Nandito na kami sa Cafeteria nang may biglang humagilap ng atensyon ko. Ang girls ng barkada. Nagtatawanan sila, isang napaka-gandang tawa ang naririnig ko. Sana mapatawad na nya kami.
Um-order ako ng root beer . Ganon din ang iba. Umupo na sila sa proper seat nila. Since katabi ko si Jane, pinatong ko muna ang in-order ko sa lamesa at niyakap ng patalikod si Jane.
Naaamoy ko ang mahaba nyang buhok, ang leeg na may pambabaeng pabango, at nahahawakan ko ang napaka-puti, napaka-soft at napaka-kinis na balat nya. Biglang hinawakan ni Jane ang mukha ko. Hulaan moko!:)
"J-jairus?" Jane.
"Mary Jane Malanuan-Santos.." bulong ko sabay amoy sa buhok ng taong mahal ko. Teka lang! May mali e, may mali! Di pwede to!
Ang nakakagulat pa, kumalas sya sa yakap, pumunta papunta sakin, the next thing I new, she hug meh. Inaatake nanaman ako ng pagka-bading ko! Pero nagulat ako sa susunod na sinabi nya.
"You want me to forgive you, right? So, I've decided. Win for our own's sake. If you didn't win, here's the consequence." Jane. Woooh! Yes, mapapatawad na nya kami!
"You'll treat us from recess, break, and for buying stuffs. Tatagal ang libre for one month. No complains."
Now I know, I gasped.
WE HAVE TO WIN THAT EFFIN' WAR!
