BUĞLEM

Doruk var korkuya yer yok!!! -1-

Buğlem de bir şekilde izin aldı. Kapıda bekleyen doruğun yanına doğru yürüdü doruk buğlem yanına gelir gelmez elinden sıkıca tuttu.

Bu durum buğlem'in de çok hoşuna gitmişti.

   - Nereye gidiyoruz.

    -Lunapark'a aşkım.

"Nasıl yani şimdi bana aşkım mı?dedi bana" diye düşündü ama belli etmemeliydi...

     -Gerçekten mi?doruk harikasın sen ya

     -Biliyorum aşkım harika olduğu mu?

     -Hemende şımarırmış.

     -Tabi şımarırım senden atar yerine iltifatta duydum ya ondandır.

Gülüşerek,  kıkırdaşarak yürüyorlardı o kıskandığı, imrendigi aşkları oda yaşıyordu artık...

Lunapark'a geldiklerinde içi kıpır kıpırdı

       -Eee?ilk neye biniyoruz?

       -Bilmem dönmedolap nasıl fikir

       -Ne duruyoruz bilet alsak ya o zaman doruk

       -Hadi o zaman...bu kadar  hevesli dursada bi o kadar'da korkuyordu.Doruk'un yanında olması bile korkusunu yenmesini sağlamıyordu.Dönmedolap harikaydı ta ki yukarıda kalana kadar korkusu heyecanıyla birleşince napacağını bilemedi eli ayağına dolandı bunu doruğun fark etmesi geç olmadı.Tamda aradığı fırsattı güven vermek için kucakladı.Uzun süre öylece kaldılar indiklerinde elelelerdi.Bi kafeye oturup bi şeyler atıştırdılar uzun uzun konuşup kıkırdaştılar.Doruk lavaboya gitmek için kalktı bi süre sonra buğlem"nerede kaldı ya buuu "diye düşündü doruk'a bakmak için  kalktı ama hiç beklemediği bir şeyle karşılaştı...