Sabah bi heyecanla uyandı buğlem ,kahvaltısını yapıp çıkmak için hazırlanmaya başladı .Anneside az önce çıkmıştı belliki çünkü;daha bardağı sıcaktı ...oda hemen çıktı.
Yolda nasıl özür diliyeceğini düşünüyordu. Doruk onunla konuşmaz diyede korkmuyor değildi hızlı hızlı yürürken iki gecekondu arasında doruk'u biriyle hararetli bir şekilde tartıştığını duydu ama mesafe nedeniyle net anlamıyordu konuştuklarını.
bir ara doruk'un tartıştığı kişiye
--Sen karışma Emir bu benim meselem diye sesini yükselti ,belliki emir karışmaması gereken bir olaya müdahale etmişti.
O sakin doruk bile bu kadar çıldırdığına göre...
Ne olduğunu daha anlamadan Emir'in
"Buğlem demi yani suç saçmalama artık son ver bu duruma "dediğini duydu ve Doruk görmesin diye hemen oradan uzaklaştı.
Kızmış belli ki!bana yoksa
Doruk'un arkadaşı niye
" suç buğlem demi?saçmalama "desin ki! peki Emir denen çocuk nereden? tanıyor beni belliki Doruk'un yakın arkadaşı beni anlattıgına göre o zaman bu çocuk beni fazlasıyla önemsiyor yaa olamaz daş bi sevgilim mi?oldu şimdi diye kendi kendine konusup seviniyordu...
Ahh !!! Buğlemm
Keşke duydukların düşüncelerin kadar masum olsaydı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BUĞLEM
Genç KurguBabasızlığı iliklerine kadar hisseden buğlemin, annesiyle verdiği hayat savaşı...
