BUĞLEM

Buglemin yeni hayatı

İyi okumalar umarım beğenirsiniz.Oy ve yorumlarınızı bekliyorum:)♥♥♥

Aslında o ev doruk için daha zor bir yaşamdı.Kocasina arkasını dönen annesi, küçüklüğünü zindan eden üvey bir baba kisacasi düşman gibi bir ailesi vardı. Bir daha adım atmam diye yemin ettiği bu eve gelmek zorunda kalmıştı. Çünkü kendi çocuğuna acımayan bu kadın buglemin gözünün yaşına bakmazdı.

Birkaç ay geçmişti annesinin ölümünün üstünden alışmış gibiydi annesinin yokluğuna.Babası geçmişin vicdan azabıyla hep Buglemin tarafındaki keşke bu toleransı doruğa gösterseydi.O evi doruğa zindan etmişlerdi, ama hersey Buglem içindi. Buglem tuhaf arkadaşlar edinmiş ağzı bozuk başına buyruk bir kız haline gelmişti.Doruk ve babası bu durumdan hiç memnun değillerdi. 12:15'de buglemin telefonu çaldı. Onur ve diğer arkadaşları onu her zamanki yere çağırdılar.Buglemin babası kahvehane de doruk ise işteydi. Dışarı çıkmak için kırmızı kısa montunu giydi altinada siyah Süet cizmelerini almak için yeltendi. Üvey annesi hesap soran gevşek bir ağızla "Nereye bu saatte hanımefendi" Buglem hemen karşılık verdi.
"Sanane çekil dışarı çıkacağım!!!"

"Hanımefendi senin gücün babana yeter bir yere gidemezsin."

"Senden izin alan kim" Buglem sinirlenmisti.

"Kızım senin yasın yok mu anne acısı ayağına orospuların yolundasin"

"Ağzını topla senden iyi orospumu olur sen anca bi yavsak için oglunu ez asıl senin gücün bana yetm...."

Demeye kalmadan saçlarında bir el hissetti Buglem. Arkasında duran üvey annesi bir hamleyle buglemi altına aldı. Bütün gücüyle buglemin saçlarını yolmaya başladı. Buglem can havliyle üvey annesini üzerinden atmayı başardı. Buglem kendini kaybetmiş ve üvey annesine saldırmaya başlamıştı. Annesinin saçları elinde kalıyordu. Kollarını morartana kadar ısırmaya,yüzüne tokat atmaya başlamıştı. Üvey annesi buglemin altından kurtulmaya çalışmıyordu,her nedense.

"Sanki içim rahatliyor orosbu haaa annemin yası al sana beynim sıkılıyor annemi düşünmekten sanki karanlık bir yolda yürüyorum. Ama sen kalk yaptığın orosbulukları unutmuş gibi laf söyle ulan kalkmaya bile çalışmıyorsun,yüzün yok dimi."

Buglem bütün sinirini stresini attıktan sonra arkadaşlarının yanına gitmek için evden çıktı. Yürüyerek 10dk'lık yolu keyifli olduğu için 5 dk'da gelmişti. Eski bir müstakil evden kalma duruşu olan bu harabede her akşam toplanıp vakit gecirirlerdi.Onur hariç digerleri sevgilileriyle gelir öpüşmekten kıkırdasmaktan konusmaya vakit bulamazlardı.

Onur uzun boylu bugleme göre zayıf birisiydi ağzında yaratıcı küfürler dolu olmasına rağmen bu Küfürleri bugleme yöneltmezdi.Fazla abaza gözükse de iyi insandı.Her gece orada sızar sabahına kalkamazdı.

Buglem evden çıktıktan hemen sonra babası geldi. Yerde eşinin baygın numarası yaptığının farkında olmadan kucaklayip başını dizine koydu. Buglemin üvey annesi yavaş yavaş yalandan kendine geliyordu.
"Kim yaptı bunu sana doruk mu? hırsız mı girdi? Soylesene kadın ne oldu?kim yaptı? "Buglemin babası düşününce doruktan başkası aklına gelmiyordu. Evden bir hışımla çıktı. Buglemin üvey annesi "buglem beni dövdü diyememisti bile"

Doruk çalıştığı yerde üvey babasını görünce şaşırdı. Buglemin babası dorugun işten çıkmasını bekliyordu. Çok sinirliydi, doruk işten çıkınca sessizce eve geldiler.Eve girince ortalık sakindi salonda kimse yoktu. Doruk direk odasına gitti. kapıyı sertçe kapadı. Arkası dönük olduğu icin kapıdan kimin girdigini görmedi. Tam bakmak için arkasını dönmüştü ki sırtında çok kötü bir acı hissetti....

Bölüm fazlazıyla gecikti biliyorum bazı aksiliklerden dolayı yazamadım. Yeni bölümü umarım beğenirsiniz.Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Telden yazdığım için yazım yanlislarim oluyor.Beni mazur görün olur mu.Yeni bölüm yolda en yakın zamanda gelecek.