"Wanting To Be Yours"

Chapter 4

Anikaze's POV

Madaming nangyari pagkalipas ng pitong taon. Noong seven yrs old palang ako wala ako masyadong pinoproblema. Bata eh.

Pero ngayong 14 years old ako para akong supplier nang problema.

Napabuntong hininga ako.

Why? Why does life sucks. Why is life unfair?

Sarap mamatay.

"Ate do you have a problem?like,nakakainis buntong hininga mo." Tanong ng isa ko pang nakababatang kapatid na si Aminance.

Oo,Nabuntis si mom nung 10 yrs old si ash. Tapos ako 12 yrs old,bwahaha imagine my brothers reaction. Nagtalo pa kami sa gender. Gusto ko kase babae para may kasama ako ganyan ganyan,para narin may kakampi ako. Siya naman gusto ng lalaking kapatid. Ewan balak ata akong gulpihin kasama yung baby.

Pero kung titignan naman oh,kakampi ko pala ang swerte.

Note the fact that ako pa paborito ni aminance hehe.

Back to the present

Kumakain kami ngayon sa hapag. Katabi ko si aminance sa kaliwa si asher naman sa kanan.

Ngumiti ako ng pilit. "Wala naman, ok lang ako haha."sagot ko sa tanong niya.

Smile through the pain,charot baka masabihan pakong sad girl.

Nagkibit balikat naman siya.

Si ash ganadong kumakain,ngumingiti pa. Halatang good mood ah.

"Bakit ka masaya?"tanong ko sa kanya.

Napa-face palm naman siya sa tanong ko.

"Masama bang ngumiti ngayon?"inis na sagot niya sakin.

Bumawi naman ako kaagad.

"Oo,nakakainis pagmumukha mo mukha kang addict."Pang-aasar ko sa kanya.

Look how the tables turned noon siya mahilig mang-asar ngayon naman ako na.

Aminance gigled.

Sinamaan kaagad kami ng tingin ng gwapo kong kapatid.

"Edi wow,mga inggitera."he said.

Ulul.

"Pero seryoso anong rason bat ka ganyan ngayon?Nakakapanibago kase." Seryoso kong tanong sakanya.

"Wala naman,narealize ko lang na sarap pala mabuhay."

Masarap kamo mamatay.

Ngiti-ngiti pa siyang sinambit yon." I finally found the reason for me to live hehe." Dugtong pa niya.

Gago baka 12 yrs old kapalang hoy.

Yuck. Yet i still don't get why he's happy. As her sister i don't want him to be happy. Charot lang bhe labyu.

I got up and went to my room.

Malaking mansyones kasi ang bahay namin.

Almost 7 rooms. And 5 bathrooms, ewan ko kay mom.

As i went to my room i decided to clean.

Cleaning is like my stress reliever tuwing gusto ko

Tuwing GUSTO ko lang ayaw ko ng inuutusan nakaka-inis na parang ewan.

I stared at my room.

Hindi naman masyadong magulo.

Ang Queen Size bed ko na kulay light green and my white walls, andon mga posters ko.