ေလးလံလြန္းတဲ့luggage ကိုကားေပၚကေနမိမိ
ကိုယ္တိုင္ဆြဲခ်ကာကားေနာက္ဖုန္းကိုေဆာင့္ပိတ္
လိုက္သည္
"မမေလးဒါဆိုကြၽန္ေတာ္ျပန္လိုက္ပါဦးမယ္"
"သြား..."
သူမေအာ္ထုတ္လိုက္ေတာ့ဒါ႐ိုက္ဘာေကာင္ေလး
ကေခါင္းေလးငံု႔ကာေျပးထြက္သြားသည္
Appa ကလမ္းထိပ္မွာပင္ခ်ေပးဖို႔ဒါ႐ိုက္ဘာကို
အမိန္႔ေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္သူမဒီေနရာကေန
ကိုယ့္ေျခေထာက္ကိုယ္သံုးၿပီးခရီးဆက္ရေတာ့မည္
ျဖစ္သည္
ရြာဝင္လမ္းကိုၾကည့္ကာသက္ျပင္းေမာခ်လိုက္ၿပီး
ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေနကေခါင္း
တည့္တည့္ေရာက္ေနေပၿပီ
"Appa ကလဲဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ
ဘာလို႔မ်ားသူငယ္ခ်င္း႐ွိေနရတာလဲမသိဘူး"
Luggage ကိုဆြဲကာမညီညာေသာ
ကြန္ကရစ္လမ္းေပၚေျခလွမ္းလိုက္သည္
အနည္းငယ္လမ္းေလ်ွာက္ၿပီးသြားေတာ့သူမရဲ႕
ကိုယ္ခံအားစနစ္ကအႏႈတ္လကၡဏာျပလာေသာ
ေၾကာင့္
လမ္းေဘးမွာခဏနားကာေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို
တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့စိုက္ခင္းေတြထဲ
လူအခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ေတြ႔လိုက္ရသည္
ေထာ္လာဂ်ီတစ္စီးကလမ္းေဘးမွာရပ္ထားသည္
"ေမာလိုက္တာ..ေနကလဲပူခ်က္ပဲ..စိတ္ညစ္တယ္
ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာဘယ္လိုလုပ္တစ္လေလာက္
ေနႏိုင္မွာလဲတစ္ရက္ေတာင္မေနႏိုင္ဘူးဟာ
Appa ကအရမ္းရက္စက္တာပဲ"
တစ္ေယာက္ထဲေရရြတ္ေနရင္းငိုခ်င္လာသည္
သူမဒီကိုေရာက္လာရျခင္းအေၾကာင္းကေတာ့
တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲကိုသြားမေျဖပဲ
ကလပ္မွာသြားၿပီးေပ်ာ္ပါးေနေသာေၾကာင့္
သူမအေဖကအျပစ္ေပးသည့္အေနျဖင့္သူ႔သူငယ္
ခ်င္း႐ွိသည့္ရြာမွာတစ္လသြားေနၿပီးထိုလူႀကီး၏
အလုပ္ေတြမွာကူလုပ္ေပးဖို႔ပင္ျဖစ္သည္
မိမိကိုယ္တိုင္ကလဲအျပစ္႐ွိေနသည္ကတစ္ေၾကာင္း
မသြားလ်ွင္အိမ္ေပၚကႏွင္ခ်ခံရရံုတင္မဟုတ္
အေမြပါအျဖတ္ခံရမည့္အေရးကိုႀကိဳျမင္မိသည္က
တဖံု
ထို႔ေၾကာင့္ဤေနရာမွာတစ္လေနဖို႔သေဘာတူကာ
ထြက္လာခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္
အေပၚအက်ႌလက္႐ွည္ကိုခြၽတ္လိုက္ကာေခါင္းေပၚ
ကေနျခံဳလိုက္ေတာ့အပူဒဏ္နည္းနည္းသက္သာ
သြားသည္
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရာမွျပန္ထကာအိတ္ကိုဆြဲပီး
လမ္းမေပၚဆက္ေလ်ွာက္လာသည္
ေထာ္လာဂ်ီနားေရာက္ခါနီးေတာ့သူမဆီကိုလူတစ္
ေယာက္အေျပးေရာက္လာၿပီး
