the only expection ©prettyhemmings

deux

'Wat een varkens!' Riep fluisterde Jane toen ik haar vertelde over de jongens.

'Nou, het was best wel grappig' Zei ik voorzichtig bang voor haar reactie.

Hoewel zien hoe mijn moeder zo gefrustreerd en geïrriteerd werd was grappig, ookal was het behoorlijk onrespectvol van de jongens om dronken te worden en te gaan slapen bij een kerk. Ze moeten vast erg dom zijn geweest om nite te weten dat zondag een kerkdag was, hoewel ik niet wist hoe de dingen bij hun werkten. Ik wist zeker dat ze Australisch waren, want dat hoorde je duidelijk aan hun stem. Ik vroeg me af wat ze hier deden in LA zonder hun ouders, maar ze zagen eruit alsof ze aan elaars hulp genoeg hadden.

'Frances, dat soort jongens zijn de reden dat de maatschappij achteruit gaat' zucht Jane. 'Ik haat deze jongens, ik bedoel, wie denken ze wel niet wie ze zijn?'

'Ik denk-'

'Frances, wees stil' Sisde mijn moeder vanaf de voorste rij. Snel sloot ik mijn mond en zakte onderuit in de bank.

Mijn moeder draaide zich opnieuw om. 'Als je je zo onrespectvol blijft gedragen kan je beter weggaan en terugkomen wanneer je weer respect kan tonen'.

Ik dacht voor een moment aan wat mijn moeder net zei en om eerlijk te zijn als ze me de kans gaf nu weg te gaan van deze saaiheid en saai zijn alleen, zou ik dat veel beter vinden. Langzaam stond ik op van mijn plaats en liep naar de uitgang terwijl verschillende oude vrouwen me aankeken. Eindelijk voelde ik frisse lucht en had ik een moment voor mezelf zonder steeds mijn moeder achter me aan te hebben.

Natuurlijk hield in van mijn ouders, maar ik kon het niet aan hoeveel druk ze op me zette om die perfecte dochter te zijn waar zij aan dachten. Hoewel ik geen zus heb, heb ik veel nichten en neven en iedereen leek in de goede richting te gaan met hun toekomst, maar ik heb geen idee wat ik wil. Soms vraag ik me af of ik mijn eigen pas volg of het pad dat mensen willen dat ik volg.

Ik ging tegen de muur zitten waar de jongens eerder weggingen en schopte mijn voeten heen en weer terwijl ik de auto's die langsreden bekeek.

Ik merkte een lang figuur op die langs de weg liep en ik hoopte dat hij mij niet zou zien of tegen me zou praten, aangezien ik niet erg goed met jongens was. Het maakte niet uit of ik hem mocht.

Ik herkende het figuur en bedacht me dat ik hem niet echt kan oordelen op het hele dronken worden en slapen bij de kerk gebeuren. Ik denk niet dat hij het type jongen is om bij een regenboog te zijn, een elfjes jurk te dragen en een magisch toverstokje te hebben.

Ik keek op naar hem, opnieuw. Hij was helemaal in het zwart. Zwarte skinny jeans, wat zijn benen dunner maakten dan de mijne, Een simpel zwart shirt en een zwart leren jack. Hij droeg zijn pet niet meer en hij leek een stuk frisser dan eerder, dus ik denk dat hij een douche had genomen. Ik lachte mentaal om hem wanneer hij een lik nam van de vanille cream op zijn ijsje. Hij was erg aantrekkelijk en buiten mijn bereik.

Wanneer hij dichterbij kwam stopte hij en pakte hij een pakje met sigaretten van de grond. I kon het niet helpen om naar hem te kijken.

'Was ik vergeten' Vertelde hij me, wetend dat ik me afvroeg waarom hij iets zomaar zou oppakken zonder te weten of het leeg was of niet.

'Oh' Ik kon niks anders bedenken om te zeggen.

The blonde jongen kwam dichterbij en stond tegenover me terwijl ik op de muur zat. Ookal zat ik op een best hoge muur, de jongen was nog steeds langer dan ik en ik vroeg me hoe het kon dat hin zo lang en dun was.

'Hoor jij niet binnen te zijn?' vroeg Luke terwijl hij zijn wenkbrauw

'Yeah' knikte ik, niet echt wetend wat ik anders zou moeten reageren. Het was al erg om tegen meiden te praten, laat staan aantrekkelijke jongens.