The Games

3.

Romy

Ik sla mijn armen over elkaar heen en ga zitten op een bankje in de trein. Nora kijkt me vragend aan. Ik wil helemaal niet vechten tegen Engeland. Ik bedoel, wat willen ze dat we doen? We moeten winnen van die mensen, en ze denken dat we levend terug komen? Eerlijk gezegt heb ik daar niet veel vertrouwen in. Ik wil gewoon mijn school afmaken, een vriendje krijgen en met Nora dingen doen. Allemaal mislukt, en dat weet ik nu al.

"Wat is er Romy?" vraagt Nora. Ze kijkt me vragend aan, en ik kijkt haar aan. "Ik heb helemaal geen zin om te vechten in een vreemde arena tegen de Engelsen. We moeten ze gaan moorden, en wat willen ze dan? Het heeft toch geen zin om mensen dood te laten gaan in een arena?! Ik wil nog helemaal niet dood!" roep ik. Nora legt een hand op mijn schouder. "We gaan het overleven en dan gaan wij niet dood. Dan zijn we lekker blij, en dan kunnen we onze school afmaken en samen gaan studeren!" Ik kijk Nora aan en zucht dan. "Oké, als jij denkt dat we het gaan halen, dan gaan we dat proberen." Nora lacht en geeft me een knipoog.

"Ik geloof erin."

Nora

"Hey, ik ben Nora, en dit is Romy. Hoe vind jij dit alles?" vraag ik aan een meisje van onze leeftijd. Ze kijkt me aan met een vragend gezicht. "Wat? Hier van dit arena gebeuren?" vraagt ze. Ik knik, "ja." "Nou, niet echt leuk ofzo. Ik zit liever thuis. Ik ga toch niet dood, athans, daar geloof ik in." Nou die is lekker zelfverzekerd ook. "Hoe heet je?" vraagt Romy random.

"Alex, ik woon in Schotland." "Goh." Ik schiet in de lach. "We wonen daar allemaal!" Romy knipoogt en dan richten we ons weer op Alex die lachend haar hoofd schud. "Daar hebben jullie een punt meiden."

-

"Oké, jullie krijgen wat lessen in het overleven. Dat is het belangrijkste, en als je dan toch een wapen hebt; ram er op los." Ik kijk de man belangstellend aan. Om te blijven leven moeten we inderdaad wel kunnen overleven. Hij pakt allemaal spullen uit een doos, en legt voor hem neer.

"Dit, dit is een touw. Als je een rugzak pakt dan zit dat er sowieso in. Je moet óók een kleed, en als  het goed is er een tent in hebben. Als je een kleed hebt zit je al goed, want dan is het droog als je gaat slapen; als je uberhaupt slaapt. Éém tip moeten jullie onthouden! Er moet altijd iemand op wacht staan, je weet maar nooit wat Engeland doet!" Romy kijkt verveeld voor zich uit. Ze pulkt aan haar nagels en kijkt dan naar Harry die gekke bekken trekt. Ik rol met mijn ogen en stoot haar aan.

"Let op! We kunnen dit nodig hebben ja!" sis ik. Romy knikt, en kijkt dan naar de man die verder uitllegt. Nou, dat ging ook gemakkelijk. Dat ben ik niet van haar gewend. "Het is belangrijk om geen vuur te maken als je in een openplek zit. Mensen kunnen dan op het rook afkomen, maar dat kan ook een valstrik zijn. Dus let goed op wanneer je het doet. Als je slaapt moet je géén vuur maken. Je bent dan sneller te vinden, en ook zwakker. Dus een no go!" Ik kijk Romy aan die me wenkt.

"Ik kan geen vuur maken," mompelt ze. Ik lach, "ik wel. We komen er wel uit. We gaan samen werken, en dan overleven we het denk ik wel. Jij kan toch wel jagen?" vraag ik. Romy haalt haar schouders op. "Wie weet." Ze gaat weer recht zitten en luistert weer naar de man. "Maak misschien wel teams, waarmee je samen werkt. Jullie krijgen een pak aan, met je vlag erop. Dus let ook op! Je moet geen teamgenoten vermoorden." En nadat hij dat heeft gezegt, komt er een vrouw binnen.

"We gaan ze aankleden Gerben." Hij knikt en iedereen staat op. "Nog vier uur en jullie gaan de arena in!" Mijn adem stokt in mijn keel. Nog maar vier uur en dan gaan we erin? Ik dacht dat het nog even zou gaan duren! "Vier uur?! Dat had je wel even wat eerder kunnen zeggen hoor!" hoor ik een zwartharige jongen roepen. "Zayn houd je bek!" roept een andere jongen. Oké, dat gaat al goed.

Romy

Ik krijg verschillende kleren in mijn handen gedrukt. Er zit een hemd in, een t-shirt, daarboven is weer een shirt met lange mouwen. Ook is er een vest en als laatste een waterdichtje jas. Daar staat onze vlag op, ik glimlach bij het zien van onze vlag. Ik ben wel blij om een Schot te zijn, het is een leuk land en we gaan die Engelsen eens even verslaan!

Ik kijk naar de rest van mijn kleren en er zit een legging bij, met daarboven een waterdichte en vrij dikke broek. Ook hebben we dikke sokken en schoenen, waarmee je goed kan lopen. Ook zijn die natuurlijk waterdicht; wat moet je er anders mee? "Trek je kleren maar aan meid." Ik knik en loop naar een hokje. Ik trek mijn favoriete spijkerbroek uit, en kijk erna. Misschien kan ik deze wel nooit meer aan doen. Ik weet dat ik zo niet moet denken, ik overleef het wel. Ik weet het zeker.

Ik trek de legging aan, en daarna de broek. Het zijn best comfortabele kleren, moet ik zeggen. Ik trek mijn shirt over mijn hoofd en zucht. Mijn eigen hemd trek ik uit, en doe het andere hemd aan. Het t-shirt volgt, en dan het lange shirt, het vest en de jas. Ik trek de sokken ook aan en de schoenen. Ik doe een staart in mijn haar en zucht nog eens. Ik neem diep adem en loop dan het hokje uit.

"Ben je er klaar voor?" vraagt een vrouw. Ik knik en ze leid me naar een buis. "Vergeet niet om goed te overleven, hoor je me? Ik heb vertrouwen dat je het haalt, netzoals de andere leden van je team." ik knik, "zal ik doen." Ze schenkt me een glimlach, en dan loopt ze weg. Ik haal diep adem en sluit mijn ogen.

"Let The Games begin.."

Hey! Robin hierzo, hopelijk was het hoofdstuk leuk? sorry dat het zolang duurde :( ik had best weinig tijd, en ik vergat het soms.. maar hier is het dan! vote en comment even haha.. byee!!