Beni cehennemin tam ortasına bırakıp gitmiştin, Kafka.
👣 Louder Than Bombs kitabı'yla alakalı olduğu için öncelikle ondan başlamanızı tavsiye ederim.
Başlandı: 27.02.21
Tamamlandı: 27.03.21
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlk mektubuma başlamak tam olarak dokuz yılımı almış olsa da,
galiba bu süreye gerçekten ihtiyacım vardı.
Düşünsene, hala aklım ve kalbim sana aitken, nasıl olurdu da bunu kabul edebilirdim?
Beni cehennemin tam ortasına bırakıp gitmiştin, Kafka.
Buna üzülmem mi gerekiyordu, sana kızmam mı lazımdı, yoksa her şeyi boşverip yanına mı koşmam lazımdı karar bile veremiyordum.
Hala daha aklımda bir yığın düşünce gizli ve bu mektubu yazarken yıllardır gözyaşlarımla gizletmeye çalıştığım bu düşünceler ortalığa saçılıveriyor.
Bunu nasıl aşacağımı bulamıyorum, Sevr.
Tüm gün yaptığım şey şarkı söyleyip durmak, tıpkı iki günlük çaresiz bekleyişimizde yaptığım gibi. Hayır, merak etme,
Bazen ara veriyor, sadece seni özleyerek zaman geçiriyorum.
Hyunglar böyle giderse ses tellerimin incineceğini söyleyip duruyor, ama artık şarkılarımı başkalarına söylememe gerek kalmamışsa, neden bunu kafama takmalıyım ki?
Onlara cevap olarak 'sen yoksan bir önemi de yok ses tellerimin' dediğimde bana cevap veremediler, sadece biraz daha benimle ağladılar.
Cevap verenim bile yok artık, Sevr. Beni gerçek bir yalnız balinaya dönüştürdün.
Mektubu yazarken farkettim ki ben hala sana kırgınım. Baksana, doğum gününde bile seni azarlayıp duruyorum. Oysa tek yapmam gereken şey sadece 'Doğum günün kutlu olsun, sevgilim.' diyebilmek.
Bana küsme, olur mu? Bunlar aslında dokuz yıl önce hissettiğim ilk duygulardı.
Şimdi sadece özlem kaldı geriye. Tüm benliğimi sarsıp beni yavaş yavaş kül etmeye çalışan özlem.
Zaten tüm bunları beyaz bir kağıda dökme isteği de kalbime yaptığı ağırlıktan kaynaklı, biliyor musun?
Ne kadar zormuş, böylesi ağır bir acıyı sırtlanmak, Sevr.
Seni o gün anladığımı zannetmiştim oysa. Ne kadar cahilmişim aslında, yaşadıklarına.
Biliyorum, özür dilesem bile dinmeyecek kadar yaralıydın aslında. Ama yine de özür dilemek geliyor içimden, sevgilim.
Affet beni. Seni sevdiğim, aşkımla seni mahvettiğim için.
