Beni cehennemin tam ortasına bırakıp gitmiştin, Kafka.
👣 Louder Than Bombs kitabı'yla alakalı olduğu için öncelikle ondan başlamanızı tavsiye ederim.
Başlandı: 27.02.21
Tamamlandı: 27.03.21
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kafka'm,
sana uzunca süredir yazamadığım için özür dilerim. Galiba Min Gi'yi koruyacağım derken kendimi yeniden kaybetmişim ve daha yeni buluyorum.
Aslında bulmuş olmayı diliyorum...
Hyung'lar bu akşam yine bana geldiler hem de üzerinde bir kaç mum olan bir pastayla. Benden bir dilek dilememi istediler mumları üflemeden önce. Ve on yıldır doğum gününü bile hatırlamayan ben bu kez bir kaç umut kırıntımla birlikte dileğimi dileyip üfledim tüm mumlara. Belki Yunanlıların saçma sapan mitolojisi bir anlığına gerçekleşir de, alevin dumanı seni bana getirir diye...
Hiç inanmamıştım aslında ama dedim ya umut hala vardı içimde azıcık da olsa. Ben o küçücük umuda tutunmayı seçtiğimde gerçekten seni bana getirecek olmasını hiç hayal edememiştim biliyor musun?
Rüyama girdiğinde orda bile varlığına inanamadım, Sevr...
Beyazlar içinde karşıma çıktığında ve bana gülümsediğinde beyin hücrelerimin benimle dalga geçiyor olma ihtimalini bile düşünüyordum.
Hala çok güzeldin, sevgilim...
Ve bana yine çok güzel gülümsüyordun...
Orda gerçekten mutlusun değil mi? Seni üzdüğümde bana aldırış etme olur mu? Bazen düşüncesiz herifin tekine dönüşebiliyorum, elimde değil.
Rüyada beni bekliyor olduğunu söyledin ya Sevr, galiba bundan sonraki tüm doğum günlerimde yanına daha çabuk gelmeyi dileyeceğim.
Buna kızamazsın, çünkü benim ne kadar bencil biri olduğumu biliyorsun. O yüzden küsme tamam mı, geldiğimde tıpkı rüyamdaki gibi bana sarıl, olur mu?
Seni ne kadar özlemiş olduğumu hayal dahi edemezsin, o yüzden bu dileği dileme hakkını kendimde bulabiliyorum, Kafka'm.
Ve bir şey daha, leylağın ömrü hep leylakla geçer demiştim sana, hatırlıyor musun? Ben mor leylağımı asırlardır göremiyorken günden güne soluyorum.
Ben gelene kadar tek bir saniye bile üzüleğim deme ayrıca!
Çünkü sırtımda kocaman yüklü pişmanlıklarla geldiğimde, bir yenisini daha ekleyecek durumda olmayacak gibiyim. Baksana, çoktan o yükün altında eziliyorum ben.
