10.06.2032

62 12 8
                                    

Sana uzunca hayatımı anlatacağım demiştim ama, bir türlü kendimi toparlayamıyorum, sevgilim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sana uzunca hayatımı anlatacağım demiştim ama, bir türlü kendimi toparlayamıyorum, sevgilim.

Oysa, eskiden yapmadığım şey olmamasına rağmen hiç bu kadar yorulduğumu hatırlamıyorum.

Yani, düşününce hayalleri olan  gençler  için açmış olduğumuz bu şirket öyle fazla bi iş yoğunluğunun olduğu bir ortam değil. Zaten şirket sahibi olarak yedi ortak olduğumuz ve üstelik, bir kaç çalışan daha bulunduğu için kimsenin üstüne çok bi yük düşmüyor. 

Benim tüm gün yaptığım tek şey, vokal çalışmayı isteyen stajer-öğrencilere yardımcı olmak, seslerini daha iyi kullanabilmeleri için onlara bazı teknikler göstermek. Ha bir de arada sırada baş söz yazarlarımız Namjoon, Yoongi ve Hoseok hyung'lara yardımcı olmak.

Ama yine de eve döndüğümde kafamı kaldıramayacak kadar bitkin hissediyorum.

Bu arada, şirketimiz öyle klişe bir eğlence şirketi değil aslında. Sadece hayallerini gerçekleştirmek için gelip pürüzlerle yüzleştikten sonra yine de pes etmeyen gençlere destek olmak amaçlı hyunglarla birlikte dört yıl önce açtığımız bir yer burası. 

Amacım gerçekten bu hayatta bir şeyler yapmak isteyenlere yardım ederek bu hayattan iğrenmemek için diretmek aslında. Bir de Min Gi'yi hayatım boyunca koruyabilmem için düzenli bi gelir tabii ki.

Bu arada, dün Miniğimiz benden tanışma hikayemizi anlatmamı istedi, artık nerden aklına geldiyse.

Hatıralarıma doluşan anılar bile beni gülümsetmeyi başarıyor, Sevr. Bu biraz buruk hissettirse de...

Daha sonra ona ikinci revir anımızı da anlattım çünkü o gün galiba yaşadığım en güzel ve özel günlerdendi.

Hatırlıyor musun, ilk iş günündü eski şirkette. Ayağını incitmiştin ve inat edip sana yardım etmemi de istemiyordun. 

Sonunda senden sarılmama izin vermeni istediğimde bana attığın tek adımla dünyaları vermiştin, Sevr. 

Yine umutsuzdum, yine çaresizdim ve yine pişmandım.

Ama sen o gün revirde attığın bir adımla tüm kötü hislerimi darmadağın etmiştin. 

Hem de, yerine huzuru bırakarak.

Teşekkür ederim, sevgilim.

Bu sevgi hak etmeyen adamı böyle güzel sevebildiğin için...

Kafka'ya Yanıtlar | JJKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin