Geslagen

Part 22

Het was zaterdag en vandaag had ik mijn 'date' met Stefan. Ik stond geloof ik al een uur voor mijn kast om te bedenken wat ik in godsnaam aan moest trekken. Een jurkje of toch gewoon een broek. Maar als ik een broek draag wat moet daar boven?

Uiteindelijk had ik een lichte skinny jeans aangetrokken met een licht groene top. Daarna ging ik naar de badkamer om aan het stomste werk van de dag te beginnen. Mijn haar.

'Auuww'

'Rot klit!'

Ik zette de krultang aan en begon mijn haar losjes te krullen. Daarna mijn make-up doen en wat parfum en deo op.

Een diepe zucht verlaten mijn mond. Ik keek naar het resultaat. Ik moest toegeven ik zie er beter uit dan normaal. Ik liep de trap af en trok mijn witte gympen aan. Daarna liep ik naar de keuken om even een kauwgum te pakken.

'Zo waar ga jij zo mooi heen?'

Ik draaide me om en tot mijn verbazing was het Dylan die het zei. Oke apart...

'Gewoon ik heb afgesproken met iemand.'

'Met wie?'

'Dat zijn jou zaken niet.'

zelfverzekerd liep ik weg en sloot de deur achter mij dicht. Ik pakte mijn fiets en fietste richting het café. Ik deed het bijna in mijn broek zo zenuwachtig was ik. Waarvoor? Voor een jongen. Maar Stefan was knap, heel knap zelfs. Hij had bruin haar dat een beetje warrig zat en mooie groen grijze ogen en hij was gespierd maar niet te. 

Zenuwachtig liep ik naar binnen en zag Stefan zitten. Oke Vera adem in en adem uit.

'Hoi.' Zei ik met een te hoog stemmetje. Ik kan mijn zenuwen ook echt niet beheersen.

'Heei.' 

Hij stond op en gaf mij een knuffel. Uh oke? De rest van de middag werdt het steeds gezelliger. We hebben veel gepraat en gelachen. Ik ben veel over hem te weten gekomen en hij over mij. Naja behalve het gedeelte dat mijn vader achter mij aan zit en ik gevlucht ben.

Na afloop wilde hij mij thuis afzetten maar ik had nee gezegt. Dan zou hij waarschijnlijk problemen krijgen aangezien iedereen in die familie heel bezorgt om mij is. Wat natuurlijk super lief is.

Ik zocht naar mijn sleutel in mijn tas maar kon hem niet vinden. De deur werdt open gedaan en Dylan stond in de deuropening met zijn handen overelkaar heen en keek mij met een drijgende blik aan.