Part 8

797 38 12
                                    

Samen met David liepen we naar de supermarkt. We moesten boodschappen doen. Ik vreef over mijn voorhoofd. Ik had het bloed heet. Ik was zo bang om hem tegen te komen. Davids gezeur maakt het niet beter. Nou het is wel lief bedoel maar om de hele tijd te zeggen: Het komt wel goed. Ben maar niet bang. Dat werkt ook niet echt kalmerend.

Ik gaf het geld aan de mevrouw achter de kassa en opeens zag ik hem. MIJN VADER! Ik gilde keihard door de winkel en rende zo snel als ik kon naar buiten. David kwam achter mij aan met de boodschappentas. Ik hoorde mijn vader achterons schreeuwen.

'Blijf staan rot kind!'

Gelukkig was het huis van David niet ver hier vandaan. We belden aan en gelukkig deed Davids moeder meteen open.

Ik deed de deur opslot en ging zitten. Ik was buiten adem in ik voelde mijn hart overal kloppen. Ik zwete als een otter. Ik moest ergens anders heen. Mijn vader wist nu dat ik hier zat. Zoveel vragen spookten door mijn hoofd. Ik kreeg daardoor ooknog eens hoofdpijn.

Alles werd me even te veel. Ik liep snel naar Davids kamer en vroeg of ik even alleen mocht zijn. Ik kroop in zijn bed en viel huilend in slaap.

Hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden. En jongens het is vandaag mijn verjaardag!!!

GeslagenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu