Cimenin kokusu burnumuzda tütüyordu. Nur hala şok geciriyordu ve ne yaptiginin farkinda degildi. Onu kaldirmaya calistim ama sanirim ayagi burkulmustu. Sirtima aldim sonra kactik... nereye kactigimizi bilmiyorduk ama kosabildigim kadar kosuyordum. Nefes nefese kalmistim. Ne yapacagimi bilmiyordum , kardesim ve ben. Tek biz variz birbirimiz icin. Biz bakicaz birbirimize. Annecim...Babacim..
Kosarken gözlerim yas ile doluyordu. Hem hüngür hüngür agliyordum hemde canimizi kurtarmaya calisiyordum.
Sanirim atlattik onlari. Bir sokagin kenarinda indirdim Nuru sirtimdan oturduk. Cok susamistim bogazim cok kurumustu hissedemiyordum artik ... ne vucudumu nede duygularimi. Sanirim bitmistik biz. Yanima biraz para almistim. Bir saglam kalan telefon kulübesi aramaya basladim. Ve iki sokak ileride buldum. Titriye titriye Eymeni aradim. Nisanlimdi o benim. Uzun zaman görüsemedik , cünkü telefonlarimiz dahil dinleniyordu. Onu aradim ve...
"Alo?"
"Eymen, benim Ayasha..."
"Hayatim, seni cok özledim. Allahima sükürler olsun sesini duyabildim. Nerdesin nasilsin , annem babam nasillar ? Niye hic aramadin beni ? Cok merak ettim seni birtanem"
Agladigini anlamistim. Bende onu cok özlemistim ama o konulara fazla girmek istememistim...
"Bizi gelip alabilirmisin ? Nur ile beni? "
"Tabikide geliyorum hemen."
Ona nerde bulundugumuzu söyledim ve o bizi bir saat sonra aldi. Nur kendine gelememisti hala. Ne yapsam ise yaramiyordu. Eymen de cabaladi etti ama olmadi. Ona hersey anlattim...
Ikimizde birbirimize sarildik ve agladik. Artik tek biz vardik . Biz birbirimizi kollayacaktik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suriyeli'm
Short Story"Acaba bitti mi ? Yoksa hala ordamılar ? Gittiler mi ? Çok korkuyorum...Bir baksana şurdan dışarıda bekliyorlar mı diye..." Eymen o küçücük aralıktan dışarıya bakabilmesi için kalkmıştı ayağa ve o an bir bomba atmışlardı saklandığımız yere . Eymeni...
