League Of Legends Macerası

4. Bölüm/Tanışma

''Demek bir kasiyerdin!'' 

Lulu'nun sayısız soruları ardı ardına hedefi olan Felix'i vuruyordu. 

''Evet, hatta bi el arabam bile vardı, eşyaları taşımak için!''

''Woaa!... Peki kekler var mıydı?''

''Elbette! En çokta mor keklerden satardım! Hem de en tatlı olanlarından!''

''WOAAA!''

Seriyi Lux bozmuştu. 

''Peki nerede yaşıyordun?''

''Aaa.. Aslında ben de adresimi bilmiyorum, fakat çalıştığım yere çok yakın bi yerdeydi...''

Felix düşüncelere daldığında Poppy onu uyandırdı. 

''Hey, nereye daldın!''

''...Şey, ben ne zamandır buradayım?''

Jinx cevap verdi.

''4 bilemedin 5 gün, neden?''

Felix buruk bi gülümseme ile kafasını eğdi, halıyı inceliyordu. Birden sessizliği bozdu.

''Kiramı ödemem için bana 2 gün vermişlerdi... Sanırım şuan eşyalarım başka birilerinde... En çokta ayıcığım için üzülüyorum...''

''WOA! ANNIE GİBİ!''

Felix anlamamıştı. Kafasını Lulu'ya çevirip açıklama yapmasını beklerken Sett konuştu. 

''O ayıcık neden bu kadar önemli?''

 ''... Sanırım bu zamana kadar beni anlayan tek şey ya da tek cansız varlık diyebilirim. Bebekliğimden beri benimleydi. Gücüm olsa dışarı çıkar deli gibi arardım.'' 

Lulu koltuğundan inip merdivenlere doğru yöneldi. Ardından teker teker merdiveni çıkarak bir süre sonra ortadan kayboldu. 

''Biraz toparlandığımda yeni iş ve yeni bir daire bulmam gerekecek, hatta yeni eşyalar ve yeni bi umut.''

Jinx oturduğu yerden kalkıp Felix'in yanına oturdu.

''Bak bana canım, normalde hiç duygusal değilimdir! Ama nedense sana bakınca ağlayasım geliyor. Neden böylesin?''

''Garipsiyorsan, hiç benim gibi hissetmediğin içindir.''

''Nasıl hissediyorsun ki?''

''Oldukça yalnız, Jinx.. Oldukça yalnız hissediyorum, yine de bu beni hiç bi şeyden geri kılmıyor. İleri gitmekten başka çaremiz yoktu. Ayıcığımdan bahsediyorum, cidden ne kadar şanssız bi yaratığım!''

Sett kulaklarını dikip Felix'e baktı.

''Sende mi vastayasın?''

''ha?''

Lux araya girip konuyu değiştirmeye çalıştı.

''umm, başka eşyan var mıydı?''

''Evet, neredeyse yarım bavul. Ama eşyalar umrumda değil, o ayıcık her şeye bedel.''

''Adına üzüldüm.''

Sett, ortalığı hüzüne boğan bu havayı bozmak adına oturduğu yerden kalkıp Felix'in diğer yanına oturdu. 

''Eee, bize kendinden bahset!''

''... tanışma gibi mi?''

Lux, nefesini tutmuş gibi tüm gücüyle nefesini üfledi.

''Evet, bu iyi olur sanırım.''

Lux fazla ciddiydi ve bu ciddilik Felix'i oldukça rahatsız ediyordu. Felix arkasına yaslanıp anlatmaya başladı.