Opowieść o dziewczynie, którą nikt nie rozumie. Została sama ze swoimi myślami. Jej rodzice zmarli kiedy była dzieckiem. Od tamtej pory jest w rodzinie zastępczej.W szkole jest nieśmiałą myszką. Pewnego dnia spotyka chłopaka, który ..... i tu zobacz...
Znowu słyszę melodię dobiegającą z mojego telefonu.
Podnoszę się i szybko wyłączam dzwonek.
Odrazu patrzę na godzinę. Widzę, że jest 6:34.
Ześlizguje się z łóżka.
W brzuchu czuję nieprzyjemne uczucie. Jakby ktoś wykręcał mnie w drugą stronę.
Skrzywiłam się na chwilę. Podeszłam do szafy żeby wybrać ciuchy na rozpoczęcie pierwszego dnia w szkole.
Moja dłoń przeleciała po każdym możliwym wieszaku. Miałam tyle ubrań a nie wiedziałam co założyć. W końcu sciagłam z wieszaka za dużą koszule i wyciągłam dzwony z szafy.
Wyszłam z pokoju i udałam się prędko do łazienki. Nie wiem jak to zrobiłam ale stałam przy tej szafie z 15 min.
Zakluczyłam drzwi i zaczęłam się ogarniać. Wykonałam lekki DLA MNIE makijaż.
Bardzo lubię eksperymentować z makijażem. Wyglądał on tak:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Kiedy skończyłam rozczesałam swoje długie szatynowe włosy.
Przebrałam się.
Nagle poczułam coś nieprzyjemnego w yhym...
JA: O KURWA! Nie, nie, nie!!! Nie dzisiaj błagam!!
Byłam załamana. Dostałam okresu.
JA: Japierdole! Nie wieżę 😫
***
Zeszłam na dół i była już 7:30.
"Muszę jeszcze iść na busa! Nie zdążę nic zjeść" - pomyślałam
Wzięłam szybki banana i prędko wyszłam z domu zabierając wszystkie potrzebne rzeczy.
Pędziłam na busa bardzo szybko. Moje cholerne włosy rozczochrany się tak, że wyglądałam jakbym się wgl nie czesała.
" To nie będzie dobry dzień".
Wsiadłam do pojazdu, który był już przepełniony.
Nie nawidzę stać w busie bo jestem taka mała i lekka, że kiedy bus się porusza ja latam na wszystkie strony.
Ruszyliśmy. Stałam przy samych drzwiczkach. Trzymałam się poręczy ,jakby to coś dawało 🙄.
