B.Ö.T.A.Y

TANITIM

Evet canlar yeni bir kurguyla karşınızdayım. İlk adımı atarak sizi satırlara bırakıyorum. Umarım seveceğiniz, mutlu bir aile oluruz. Hepinize iyi okumalar.

..............

"Geliyor muymuş? Gerçekten mi?"

Bar taburesine oturmuş bir şekilde içi tıka basa dolu olan barda gözlerimi gezdirdim.

"Evet!"

"Ciddi misin?"

Gözlerimi Bora'ya çevirdim. Zaten bu soruyu bana burada sorabilecek tek bir kişi vardı. O da Bora'ydı.

"Geliyormuş!"

Elimdeki viski bardağını tezgaha bıraktığımda anında dolmasıyla gülümseyip fondipledim.

"Hazırlanın!"

Arkamı dönmeden bardağı tekrardan tezgaha bırakıp ağaya kalktım.

"Kızımızı karşılamaya gidiyoruz!"

......................

Bunu gerçekten yapmak istiyor muydum,bilmiyorum.

Ve ben cevabını bilmediğim şeylerden nefret ederdim.

Gülümsedim...

Kontağın üzerindeki anahtarda olan elimi çevirerek arabayı çalıştırdım ve belki de ölümüme sebep olacak olan şeyi yaptım.

Önümde yarım ay şeklinde etrafımı sarmış araba topluluğuna baktım.Atlatabileceğimi zannedip hepsini peşime takarken her şey eğlenceliydi ama şimdi can sıkıcı olmaya başlamıştı.

Kulağımdaki kulaklıktan gelen seslere kulak vermek gibi bir aptallık yaptığım zaman her şey için çok geçti.

"Kızım nerdesin sen?"

"Takip cihazını nasıl çıkarırsın aklım almıyor!"

Ares ve Ateş kulaklıktan bana seslenirlerken arabaya binmeden önce sinirle çıkardığım daha doğrusu söktüğüm takip cihazıyla olan anlarım gözümün önünde canlanırken kulağımdaki kulaklığı çıkarıp arka koltuğa fırlattığım sırada önümdeki arabalardan birkaç kişi indi.

Gözlerimi hiçbir hareketlerini kaçırmamak için üzerlerine diktim.Temkinli adımlarla bana doğru yaklaşmalarına karşı dudağımın tek kenarı benden habersiz yukarı kıvrıldı.

Vitesi boşa alıp gaza bastığımda ortaya çıkan motor sesiyle karşımda bana doğru gelen adamların elleri bellerinde  bulunan silahlarına gitti.

Ya yap ya öl...

Vitesi bire alıp el frenini aşağıya indirdiğimde fırlayan arabayla sırtım koltuğa iyice yapışırken karşımdaki iki arabanın arasından sürterek geçtim.

Bir gram azalmayan hızımla ana yola çıkmaya çalışırken peşimdeki adamlar hala pes etmiyorlardı.

Ara yoldan çıkıp peşime takılan arabayı atlatmak için pek bir çaba göstermiyordum açıkcası.Ne de olsa birazdan peşimde hiçbiri kalmayacaktı.

Az önce arkaya attığım kulaklığı elimle yoklayarak bulduğumda tekrardan kulağıma taktım.

"Yağmur sana -"

"Kavşağın orada olun!"

Bana seslenselerde dediklerini umursamadan ikinci emrimi söyledim.

"Dediğimi yap Ateş!"

Birkaç mırın kırından sonra kulaklıktan gelen sesler kesildiğinde arkamdaki araba bana yetişmiş ve arabamın arkasına hafifçe vurmuştu.

"Şerefsiz!"

Dişlerimin arasından çıkıp giden kelimelerle gaza biraz daha yüklendim.Kavşak ilerde gözükürken arabayı drift atarak durdurup aşağıya indim ve koşarak kavşak için yapılmış büyük boş havuzun içine atladım.

Benim havuzun içine atlamamla beraber etrafta yankılanan silah sesleri bir olmuştu.İki taraftan gelen motorlulalar peşimde olan arabaların etrafını sarıp adamları yakaladıklarında bulunduğum havuzdan çıktım.

Sert ve bir o kadar da güçlü adımlarla peşimde olan adamların yanlarına gittiğimde Ateş sinirli gözlerle hasar tespiti yaparcasını vücudumu tarıyordu.

Elimi açıp sağıma uzattığımda avucuma bırakılan silahın emniyetini açtım.

Nefret,öfke ve bir o kadar da korku dolu gözlerle bana bakan yerde diz üstü oturan adamlara baktım.

Derin bir nefes aldım.

"Sizin yüzünüzden arabam çizildi!"

Her ne kadar bunu demek istesemde hiçbir şey demedim.Sadece karşımdaki pisliklerin yüzlerine diktim bakışlarımı.

Ardından silahımı kaldırdığım gibi hepsini tek kurşunla kafalarından vurarak öldürdüm.Cansız bedenleri boş bir çuval gibi geriye düştüğünde gülümsedim.

Hayattayken de içleri bomboş değil miydi zaten?

"Sahayı çok boş bırakmışız!"

Kafamı eğip kısık sesle güldüm ve elimdeki silahı belime yerleştirdim.

Uzun zaman burada olmayınca yerini doldurmaya çalışırlar tabi diyen iç sesimle beraber kafamı kaldırdım ve benden emir bekleyen Yılan'a baktım.

"Gidip savaşacağız!"dedim ve elimle etrafımızı gösterdim.

"Dünyanın sonu gibi."