Trzepot Motyla

Tom_2_część_1_

Zozo: Nie ma żadnego, ale! - podnosi się i podaje rękę siostrze.

Dziewczyna korzysta z pomocy brata, chwyta jego dłoń i  podnosi się.

Zozo: Słuchajcie - zwraca się do swojej drużyny. - Mam plan - na jego twarzy pojawia się podejrzany uśmiech.

Moni: Nie lubię twoich planów. Są... Specyficzne - marszczy brwi.

Shinzo: A ja jestem ciekaw- uśmiecha się.

Moni spogląda na Shinzo zabujczym wzrokiem na co on zaczął się nerwowo śmiać.

Moni: No dobrze, nich będzie. Szczerze też jestem ciekawa twojego planu. Tylko proszę się streszczać, bo sam widzisz, że nie ma czasu.

Zozo: Dlatego chcę najpierw zrobić pakt krwii - chłopak tworzy sztylet.

Moni: Słucham? Dlaczego akurat pakt?!

Zozo: Po pierwsze, nie mamy czasu, po drugie obejmuje mnie inny pakt. Dlatego ot, tak nie mogę wam wszystkiego powiedzieć - opiera się o Olka.

Shinzo: Inny pakt? - jest zaintrygowany.

Moni: Czy to jest naprawdę tak ważne?

Zozo spogląda kątem oka na Olka.

Zozo: Jest.

Moni wzdycha niezadowolona, ale skoro tego che to niech będzie. Podchodzi do Zozo zdejmuje rękawiczkę i podciąga rękaw kombinezonu tak, że widać nadgarstek.

Moni: Za to stawiasz dziś żarcie - puszcza oczko do Shinzo.

Zozo: Pasuje mi to - uśmiecha się.

Shinzo również podchodzi i robi to samo co jego przyjaciółka.

Zozo: Oli, ty też musisz to samo zabić.

Dziewczyna ustawia się obok Moni, jest  trochę niezadowolona, ale i tak bez namowy podwija rękaw.

Moni: Pierwszy raz?

Olek: Nie do końca...

Moni patrzy na Olka lekko zdziwiona.

Moni: W sensie?

Olek: Pierwszy raz tego typu pakt – nawet nie spojrzała na dziewczynę.

Moni wpatruje się zaskoczona w siostrę Zozo.

Moni: Ale inne pakt-

Zozo: Koniec pytań - mówi oschle. - Gotowi?

Wszyscy zgodnie przytakują. Stoją oni obok siebie w rządku, ich ręce stykają się tak, aby Zozo mógł szybkim ruchem przeciąć naraz cztery nadgarstki, jest to bardzo ważna czynności od której zależy cała reszta. Inaczej mogą wystąpić niepożądane defekty.

Zozo: Zaczynam - jego ruch był płynny, szybki tak aby w pierwszej sekundzie nikt nie poczuł, że skóra została naruszona.

Po chwili z ran zaczęła delikatnie wypływać krew, nie było to głębokie ciecie więc trzeba było trochę poczekać aż uzbiera się odpowiednia ilość krwi. Zozo usunął sztylet, a następnie przejechał kciukiem po nadgarstkach tak, aby krew pozostałych na końcu zmieszała sie z jego.

Zozo: Gotowe - widać skupienie na jego twarzy. - Powtarzajcie za mną "Krew się przelała, w pakt zmieniła, mnie w ofierze złożyła..."

Olek, Shinzo, Moni: "Krew się przelała, w pakt zmieniła, mnie w ofierze złożyła..."

Krew zaczęła emanować dziwnie jaskrawym światłe, można powiedzieć, że to światło pochłaniało wszystko, co było dookoła, tym samym powodując, że jedynie co zostało to ciemność.