ភាគទី៣ ការកុហករបស់ខ្ញុំបានយូរប៉ុណ្ណាទៅ😪
Enjoy your reading ~~~~❤️
សូមទោសចំពោះអក្ខរាវិរុទ្ធ..!
___________
<យ៉ាងម៉េចដែរ...មិនឆ្ងាញ់ទេមែនទេ..?
( •́ _ʖ •̀)>
រាងតូចចាន់ និយាយជាមួយទឹកមុខស្រពោន ព្រោះមេីលទៅអុីបូ ហាក់មិនសូវជាពេញចិត្តម្ហូបខ្លួនទេ
< មេចក៏ធ្វើទឹកមុខចឹង ហិហិហិ អាហារអូនពិតជាឆ្ងាញ់ណាស់ តែថាអូនទៅរៀន ចម្អិនអាហារបន្ថែមមែនទេហេតុអី វាឆ្ងាញ់ជាងរាល់ដង ? >
វិនៗជាធម្មតានាងមិនសូវជាចេះធ្វើម្ហូបប៉ុន្មានទេ ទេីបអុីបូសួរបែបនេះហេីយសំដីរាងក្រាស់ ធ្វេីឱ្យ ចាន់ ញញឹមឡើងវិញ ហេីយក៏ត្រូវប្រែទឹកមុខភ្លាមៗផងដែរ ជាមួយនឹងសំនួររបស់រាងក្រាស់
___________
<ហិហិហិ អរ..ចា..អូនទៅរៀនចម្អិនពីម៉ាក់មក>
រាងតូច សម្លឹងមុខអុីបូភ្លិសៗ នេះគេនិយាយអីខុសទៀតហេីយ មេចបានអុីបូកឺសម្លឹងមុខគេដោយចម្ងល់
<មានអីមែនទេ? ..>
ដោយអត់ទ្រាំមិនបានក៏សួរទៅកាន់រាងក្រាស់អុីបូ
<ក្រែងម៉ាក់ក្មេកគាត់បានស្លាប់យូរណាស់ហើយមិនចឹង? អូនចង់សំដៅលេីម៉ាក់ម្នាក់ណា? >
ស្របជាមួយនឹងសំនួរអុីបូ រាងតូចចាន់ ត្រូវគាំងមិនដឹងនិយាយយ៉ាងមេច សំខាន់មិនដឹងទាំងស្ថានភាពគ្រួសាររបស់វិនឈីងសូម្បីបន្តិច វាមិនបាកណាស់ក្នុងការកុហក
(គួរធ្វើយ៉ាងមេចទៅ ឬគួរប្រាប់កឺតាមត្រង់ថាយើងមិនមែនជានាង អួយឈឺខួរណាស់)រាងតូចកំពុងតែគិតសុខៗចៃដន្យអី ទូរស័ព្ទអុីបូក៏រោទ៍ឡេីង
អុីបូក៏ឈប់សម្លឹងទៅកាន់ចាន់ហេីយងាកមកមេីលទូរស័ព្ទ រួចក៏ចុច ទទួល
< អាឡូ ជីយ៉ាងមានការមែនទេ? >
រាងក្រាស់និយាយទៅកាន់ជីយ៉ាង ដែលត្រូវជា អ្នកគ្រប់គ្រងផ្ទាល់របស់ អុីបូ
YOU ARE READING
កូនក្រមុំក្លែងក្លាយរបស់បង 💙
Fanfictionអរគុណ អភិនីហារដែលធ្វេីឱ្យអូន បានក្លាយជាប្រពន្ធរបស់បងទោះក្នុងរយៈពេលខ្លីតែវាមានន័យណាស់សម្រាប់អូន...✨❤️
