Hoofdstuk 1

370 16 2
                                    

Will was over de bergen op Trek aan het rijden. Hij was op missie gestuurd door Gillan die het van de koning moest en de moest het weer van de koningin en die moest het van haar vader. Hij moest in Skandia gaan kijken of her daar wel goed ging omdat er geen rooftochten waren, al heel lang niet. Dus ook geen Skandische schepen om hem naar Skandia te varen.... En dus had hij zelf besloten om over de bergen te gaan... Will was op weg naar het kleine hutje die hij en Cassandra toen ook gedeeld hadden. Toen hij over een berg reed zag hij eindelijk het hutje staan... Hij liep naar binnen en stak de haard aan. Hij zette Trek ook binnen, want hij vond het zielig. De volgende ochtend wekte hij Trek. "WAKKER WORDEN, ik weet nog dat er een bos was waar heel veel diertjes zitten." Fijn voor die zachtaardige wekking WILL VERDRAG leek Trek te zeggen". "Sorry hoor" zegt Will terug tegen zijn paardje. Even later als ze in het bos rijden zien ze geen een diertje. Maar dan hoort Will trek hard hinniken. "Mmm geen dier maar een mens" denkt Will, hij weet maar al te goed hoe Trek hinnikt.... Hij hoorde achter zich een takje terugzwiepen. En nu hoorde hij het voor zich. En nu rechts van hem, en links!!! Nu weer in het noordoosten en daarna in het zuidwesten. "Shit" dacht hij bij zichzelf, ben omsingeld. Hij kon weten dat het er zeker meer dan 3 moesten zijn. Want iemand kon zeker niet zo snel verplaatsen (bij een Grijze jager) en ook zeker geen 2. Hij legde een pijl op zijn boog en spande die aan. Toen zei een krakende stem voor hem: "laat je wapens vallen, bent omsingeld met 6 man!!!" Vliegensvlug draaide hij zich om en schoot de pijl af naar de man achter zich. Hij hoorde een kreet en iets zwaars dat op de grond viel. Zo een man dood dacht Will. Maar toen hoorde hij een mes suizen naar zich toe en boorde een groot werpmes in zijn been. Hij schreeuwde het uit en zakte op de grond. "Trek" kreunde hij. "Ga terug naar Araluen." Het laatste wat hij toen dacht was: vergif en niet zo zo'n zachte ook. En hij verloor het bewustzijn.

Will opende zijn ogen. Hij zag iemand zitten. "Erak???" Kreunde hij, hij leek wel op Erak. De man grinnikte, dat kon Erak niet zijn dacht Will. Hij is niet zo gemeen. De man sprak nu: "ha je bent hier nu in het huis van Erak maar ik ben zijn broer!" He dacht Will had Erak een broer dan??? Toen merkte hij dat zijn ogen wazig zagen.... De man zag het en lachte luid. "Ja ik heb je ogen onschadelijk gemaakt!!! Veel te gevaarlijk zo maar een Grijze jager in mijn rijk!!!" "Shit" kreunde Will. "Hal breng zijn wapens, messen, boog en de doelen." Daar kwam een jongen van ongeveer 14 jaar binnen met Wil's wapens en 2 doelen. "Je moet eens proberen de doelen te raken met je wapens!" Riep de broer van Erak. Will probeerde het, de doelen draaiden voor zijn ogen hij kon het zo echt niet hij koos een van de doelen. "Onee 2 meter mis" riep de man schaterend. Will sloot zijn ogen diep van binnen wist hij dat hij nooit meer een goede jager kon zijn.


De Grijze JagerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu