Adsız Bölüm 2

13 1 0
                                    



Düşmekte olan çantamı düzeltip koşarak merdivenleri inerken biraz heyecanlanmıştım.Acaba orada mıydı?Müzik odasının kapısını açıp içeriye girdim.

"Burada mısın?"

"Evet."

Boğuk sesini duyduğumda içeriye adımlayarak kapıyı kapattım.Çantamı sandalyenin yanına koyup piyanonun başına geçtim.

"Bugün ne çalacaksın?"

"Hiç bir fikrim yok.Önerin var mı?"

"Biraz Türkçe çalabilirsin."

"Hay hay efendim."

Kollarımı sıvayıp en iyi çalabildiğim Türk şarkıyı çalmaya başladım.Melodilerin çalarken arkadan sözlerini söyleyerek bana eşlik etti.

"Mevsim rüzgârları ne zaman eserse
O zaman hatırlarım
Çocukluk rüyalarım
Şeytan uçurtmalarım"

"Öper beni annem yanaklarımdan
Güzel bir rüyada
Sanki sevdiklerim
Hayattalarken hâlâ"

"Akşama doğru azalırsa yağmur
Kız Kulesi ve Adalar
Ah burda olsan, çok güzel hâlâ
İstanbul'da sonbahar"

"Her zaman kolay değil sevmeden sevişmek
Tanımak bir vücudu
Yavaşça öğrenmek
Alışmak ve kaybetmek"

"İstanbul bugün yorgun
Üzgün ve yaşlanmış
Biraz kilo almış
Ağlamış yine, rimelleri akıyor"

"Akşama doğru azalırsa yağmur
Kız Kulesi ve Adalar
Ah burda olsan, çok güzel hâlâ
İstanbul'da sonbahar"

"Akşama doğru azalırsa yağmur
Kız Kulesi ve Adalar
Ah burda olsan, çok güzel hâlâ
İstanbul'da sonbahar"

Gerçekten sesi çok güzeldi.

"Sesine bayıldım.Güzel sanatlarda mısın?"

"Hayır."

Sesi baya boğuk geliyordu.Kaşlarımı çatarak arkama yaslandım.

"Sesin neden bu kadar boğuk geliyor,bir şey mi oldu?"

"Boş versene."

Söylemek istemediğini anlayınca daha fazla üstelemedim.

"Eğitim aldın mı yoksa kendin mi öğrendin?"

"Annem öğretmişti küçükken.Sen?"

"Annem böyle istiyor."

"Onun için öğrendin yani piyano çalmayı?"

Soru sorarcasına çıkan sesiyle hüzünle gülümsedim.

"Her şeyimi annem belirliyor,onun için değil onun zoruyla öğrendim."

Gelen bir kaç hışırtı sesiyle birlikte konuştu.

"Sana bir tavsiye kimseye göre yaşama,üzülürsün."

Ayak sesleri gelirken arka kapının açılma sesini duydum çıkmadan titreyen sesimle konuştum.

"Üzülüyorum zaten."

Bir kaç saniye bekledikten sonra kapı kapanma sesi geldi ve çıkıp gitti.Ben buydum işte herkese göre yaşar,üzülür yanımda olan insanlar ise sözdeydi.Gecenin karanlık yüzünde yine yalnızdım,tek başına.Bundan memnun muyum diye sorarsanız oldukça memnunum.İnsanların yükü bana ağır gelmeye başladı, yalnız olmak yalancı insanların yanında olmaktan daha iyi.


Piyano|Tamamlandı|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin