Changes (one direction)

Part 8

#16 jaar oud.

Pov Liam

Kan je je voorstellen dat je een vriendin hebt gewoon een vriendin, maar eigenlijk begin je wat voor haar te voelen maar je durft het niet te zeggen want je wil je vriendschap niet verprutsen en omdat je toch al weg gaat dat het alleen maar erger maakt? kan je je dat voorstellen? vast niet... nou dat heb ik dus.  Ik heb nu 2 dingen niet verteld en dat ik haar leuk vind en dat ik over 2 weken weg ga, ik ga mee doen met een progamma, ik heb er op mijn 14e ook al mee aan gedaan maar toen kwam ik niet verder, en toen was het al zwaar voor mij om haar te verlaten maar nu alleen nog maar zwaarder. Maar ik wil het doen, ik wil meedoen. Ik denk dat  ik nu echt een kans heb, ik ben ouder meer volgroeit en mijn stem is beter. 

Ja ik hou van zingen en Serena weet dat ook en ze zal vast blij voor me zijn maar diep van binnen voelt ze zich vast niet zo fijn, en misschien komen we er wel uit als ik weg ben en misschien kom ik naar de eerste auditie wel weer terug, want ja je weet nooit. 

Ik loop naar het huis van Serena en klop op de deur, de deur wordt opengedaan door haar moeder. 

"hee liam, hoe gaat het jochie, lang niet gezien, wanneer was het dat ik je heb gezien? normaal spraken jullie zoveel af, waarom nu niet meer?"  vraagt ze haast allemaal achterelkaar door. ik ben een beetje overrompeld door haar vragen, want ja ik en Serena hebben denk ik al zo'n twee weken niet meer met elkaar afgesproken misschien komt het doordat we allebei net af zijn gestudeerd en niet in dezelfde klas zitten en alles en ja ik moest ook nadenken, hoe ik het nou ga zeggen aan haar. 

Ik had namelijk beloofd aan haar 2 jaar geleden dat als ik nog is heen zou gaan ze mee mocht maar ja haar ouders hebben niet genoeg geld en die van mij willen niet dat er nog iemand mee gaat, want mijn ouders gaan al mee en mijn zussen en een paar vrienden dus ja.......het komt er dus op neer dat ze niet mee kan.

"ik moest nadenken over mijn vertrek en alles met school en zo dus ja het kwam er niet zo van" 

"is niet erg jochie, ik snap het wel, het was ook een moeilijke tijd voor je, nou kom maar binnen Serena is boven op haar kamer" zegt de moeder van Serena.

ik hang mijn jas op en loop direct door naar boven, ik klop op de deur van haar kamer en ik hoor haar zeggen dat ik binnen mag komen. 

ik loop naar binnen en ze zit daar op haar stoel bij het bureau, ze draait haar om en als ze mij ziet komt er een lach op haar gezicht, wauw wat is ze mooi als ze lacht. Ze staat op en rent op me af, ik knip uit me gedachten op het laatste moment en van gaar op als ze op me springt, haar benen vliegen om mijn heupen en haar armen knuffelen me, ze legt haar hoofd in mijn schouder en roept "Liaaaaaaaaaammm"  

"Seerreeenaaaaa"  roep ik terug. "lang niet gezien"  antwoord ik verder.  

"klopt, wat leuk dat je er bent"  zegt ze nog steeds in mijn armen.  ik laat haar langzaam los en ze zakt weer terug op de grond, ik ben inmiddels haast een halve kop groter als haar terwijl we een jaar geleden nog even groot waren. 

"Serena, ik moet je trouwens wel wat vertellen" zeg ik mijn hoofd nog geen 10 centimeter van de hare, ik hou ervan om zo dicht bij haar te zijn, ik weet niet maar het voelt gewoon fijn...

"okee, nou kom zitten en vertel" zegt ze spontaan. we gaan allebei op haar bed zitten tegenover elkaar. 

"nou uhm.. ik weet niet of je het leuk of niet gaat vinden..."  zeg ik zo voorzichtig mogelijk. 

"ik weet het ook niet, ligt er aan wat het is......."  zegt ze een beetje ongemakkelijk.

"tja, maar ik ga over twee weken weg" ik houd me adem in en mijn ogen dicht, bang voor haar reactie. 

"uhm okee, waarvoor?" vraagt ze. ik kijk op en zie een beetje dat haar ogen vochtig worden. 
"voor x factor"  zeg ik er snel achteraan. "omg cool, dan gaan we samen naar london!!!!!!"  schreeuwt ze. 

"jaa dat is dus het punt, ik ga alleen, je kan niet mee.. sorry"  "WHAT, maaar je had beloofd.......- " "ik weet het maar het kan niet, mijn ouders willen niet dat er nog een extra persoon mee komt en je ouders hebben geen geld ervoor, het spijt me echt maar ik kan er niet zo veel aan doen...." zeg ik. 

"oh......"zegt ze alleen, ik vind het echt jammer dat ze niet mee kan..

"eeh sereen, we houden wel contact en misschien ben ik er naar de auditie ook wel weer weer, je weet het niet en anders ga ik je echt niet vergeten hoor. "  "je zorgt er maar voor dat we contact houden en ik weet zeker dat je gaat winnen jij bent het aller beste hier in deze stad.' zegt ze

"thanks" ik geef haar een knuffel en zo blijven we een tijdje zitten "het komt allemaal echt wel goed sereen"   we laten los van elkaar, ik heb in tijden niet meer zo'n goede knuffel gehad, weet je wat ik vertel het haar wel gewoon, maar straks vind ze mij niet leuk, ik moet het gewoon proberen...

"sereen??"    "jaa??" zegt ze met een vragende blik op haar gezicht.  "ik moet je nog wa vertellen ik vind-  "Serena, Liam komen jullie naar beneden??"  

"kom we gaan naar beneden vertel het zo maar" zegt ze. 

POV Serena

#twee weken later

vandaag is de dag, de dag dat Liam Payne weg gaat, de dag dat mijn vriend weg gaat, misschien niet voor lang, of misschien wel...... 

_________________________________________________________

Hee hee hier is weer een stuk, sorry dat het lang geleden is maar ik had het aardig druk en aangezien we de hoofdstukken om de beurt doen duurde het wat langer, hopelijk vinden jullie deze leuk? 

Vote?
Comment??
Tips??

xxxxxxx Ilse en Rachel