Changes (one direction)

part 5

Pov. Serena

Er is al een week voorbij.  Papa woont niet meer bij ons, hij is voor een tijdje ergens anders gaan wonen totdat ze er uitkomen of misschien uitelkaar gaan...... Ik moet vandaag naar school het is vrijdag.  morgen hebben we het slaapfeesje bij mij.  Maar ik wil morgen liever geen slaapfeesje, ik heb er geen zin in aangezien de situatie met papa en mama.  Papa en mama houden niet meer van elkaar en ik moet een beetje bij komen.  Hopelijk vinden Keylee en Liam het niet erg en ik hoop dat ze het begrijpen.

Pov. Keylee

Ik ben al op school ik moet alleen nog wachten op Serena en Liam. Ze zouden zo wel komen, ze gaan altijd samen naar school en zijn vaker later als mij op school. Ik sta nog zo"n 5 minuten te wachten aan het begin van het schoolplein en ja hoor daar zijn ze. 

"Hoi jongens" zeg ik blij.  "Hoi" zeggen ze alle twee in koor.  Wij lopen met zijn drieeën naar binnen en de rest blijft een beetje achter.  Gelukkig heb ik Serena en Liam nog.  De rest vind mij niet meer leuk is mij opgevallen de laatste tijd, steeds vaker ben ik alleen en vaak reageren mensen niet meer op me en ik weet geen eens wat ik verkeerd doe. Ik ben gewoon mezelf maar dat is denk ik niet goed... 

Als we bijna de klas lokaal zitten zegt Serena wat. "Jongens morgen  is er geen slaapfeesje" zegt Serena.  
"Hoezo?"  Vraag ik verbaasd. "Ik wil niet morgen" zegt ze vastbesloten.  Ik knik maar somber.  "Oja ik zou toch niet kunnen ik ging voetballen met de jongens" zegt Liam erachteraan.  "Oké heeft niet."  Ik weet niet of ze niet kunnnen, ik denk eerder dat ze gewoon niet met mij willen....

 Ik loop somber naar mijn tafeltje.  Ik had het mis Serena en Liam vinden mij ook niet meer leuk.  Iedereen haat mij!! ik ga zuchtend zitten en  wacht tot de juf komt. En net als ik het denk komt onze juf binnen en gaan we beginnen. we beginnen net zoals elke dag met driekwartier rekenen wannaar we overgaan op spelling en taal, normaal doen Serena, Liam en ik het met zijn drieën maar ik heb er niet zoveel zin in, na dat ik achter hun echte rede ben gekomen.

"hee keylee, wat is er?" vraagt Serena aan mij net als er niks aan de hand ik en om me geeft. 
" oh niks....."   zeg ik snel als antwoord op haar vraag.  "jawel keylee we weten dat er iets is, we zijn beste vrienden, je kan ons alles vertellen." zegt Liam na mij.  

"ja.... beste vrienden"  zeg ik sarcastisch wannaar Serena en Liam me raar aan kijken, maar ik trek me er niks van aan en draai me hoofd weer naar me werk dat ik zo snel mogelijk afmaak.

   *pauze*

Pov.  Serena

Het is pauze.  Ik loop naar mijn tas in de gang en haal daar mijn bakje en beker uit. Ik drink mijn drinken snel op en druk mijn eten in mijn mond. Ik trek ook al vast mijn jas aan.  Ik moet even wachten op Keylee en Liam die hun rekenen  nog moesten afmaken. en lopen met zijn drieën na buiten, terwijl Keylee nog de hele tijd een beetje somber naar beneden kijkt. Ik ga straks nog is vragen wat er is want ze doet wel een beetje vreemd, vind ik zelf.  

we lopen over het plein en gaan op het bankje in de hoek zitten, ik links, Keylee in het midden en Liam rechts. Alle andere kinderen zijn aan het spelen op de speeltoestellen die net nieuw op het plein staan, maar ik heb daar geen zin in, ik wil nu wel echt weten wat er nou is met Keylee.

Pov. Liam

Ik loop met Keylee en Serena naar het bankje en we gaan zitten.  Keylee is een beetje sip volgens mij.

"Keylee wat is er?"  hoor ik Serena vragen en  ik kijk haar aan ter wel ze dat vraagt.  "Nee er is niks" ze kijkt de andere kant op.  "je wel er is iets dat merk ik."  Zegt ik best stoer.  Keylee zucht. "Nee er is echt niks" ze lijkt nu een beetje boos te worden.  Dat is ook niet echt leuk.

 Ik wil echt weten wat er is, ik wordt ook een beetje boos aangezien ze me het gewoon niet vertellen, ik ben toch haar beste vriend, waarom vertrouwt ze me niet.  Ik zit een beetje in mijn gedachten als ik geschreeuw hoor, ik kom uit me gedachten en zie Keyee schreeuwen tegen Serena.... wat is er toch met haar???!!!!!

Pov. Keylee
En nu vraagt Liam wat er is. Hij haat mij toch!?
Ugg 'jongens' 
Ik vind het eigenlijk heel jammer dat we uit elkaar zijn gegroeit.  We waren altijd hele goeie vrienden.  Maar het komt allemaal door mij.  Hun mogen mij niet meer.  Niemand mag mij meer!  Het begint met 1x geen slaapfeesje dan dat ze niet meer met mij willen spelen.  En dan straks niet meer naast me willen  zitten!  En dan blijf ik alleen over.

ik wordt het gewoon een beetje zat, telkens vragen ze wat er met me is maar als ik zeg dat er niks is dan wil ik het gewoon niet vertellen, maar nee hoor ze blijven gewoon door vragen, dit keer is het Serena weer. 

"hee keylee, wat is er nou, je kan het ons best vertellen. We zijn je beste vrienden, je kunt ons vertrouwen." 

"uhggg hou op alsjeblieft, ik ben er klaar mee, klaar met jullie, jullie vragen telkens wat er is, maar dat weten jullie zelf best!!!!!!!  Denk daar maar is over na" 

ik zie dat Liam opschrikt ofzo en ook Serena kijkt me vreemd aan. 

"hoebedoel je dat weten wij zelf best? ik weet echt niet waar je het over hebt? "  zegt Serena rustig. 
"ohnee weten jullie dat niet? waarom doen jullie dan zo? jullie haten me gewoon, netzoals al die andere" zeg ik en met dat sta ik op en ren ik weg. 

ik ren naar de andere kant van het schoolplein waar de fietsenhokken zijn en ga daar op de grond zitten.......ik ben er klaar mee.... denk ik en ik zucht.......

zonder dat ik het wil lopen er traantjes over mijn wangen en denk ik aan alles wat er is gebeurd... Ik raak echt mijn vrienden kwijt en wat moet ik dan?  alleen zitten elke pauze in een hoekje??? 

ik zit hier nu ongeveer 5 minuten alleen en ik ben het nu al zat......... en net als ik opkijk zie ik Liam en Serena aan lopen.

" meid, rustig. we haten je niet... maar waar komt dit vandaan??" vraagt Liam

" waarom willen jullie niet het slaapfeestje meer doen en waarom gaan jullie niet meer zoveel als eerder met me om en waarom mogen alle andere me nie....????"  

"omdat ik ook een keer met de jongens wil voetballen en het is misschien maar 1x en je weet hoe Serena nu met haar ouders zit enzo, ze heeft het zwaar. we haten je echt niet, het spijt ons dat we je die indruk gaven...."  zegt Liam zacht en eigenlijk verklaart het wel veel

" en we wachten nog wel even af hoe dat gaat met die anderen oke?" vraagt Serena aan me en ze staart me diep in me ogen aan. "okee"  zeg ik als antwoord.  hopelijk komt alles goed.

Heee heee, hier is weer een hoofdstuk!!!! hopelijk vonden jullie het een beetje leuk, zoals je ziet doen we niet hun hele leven in een keer door maar laten we je stukjes lezen van hun leven als klein kind wat ze hebben beleefd, dit wordt nog anders nader we verder zijn in het boek, hopelijk vinden jullie het leuk tot nu toe???  

Vote??
Comment??

xxxxxx Rachel & Ilse