Fatal attraction

Chapter 6

Εκείνη την νύχτα δεν έκλεισε μάτι...
Δεν μπορούσε να κοιμηθεί...
Τα δάκρυα δεν την άφηναν...
Σκέψεις... σκέψεις κακές... σκέψεις επίπονες...
Δεν μπορούσε να δεχτεί... αυτήν την νέα της πραγματικότητα...
Άραγε... ο πατέρας της το εννοούσε πραγματικά;...
Ήθελε όντως να την αναγκάσει να παντρευτεί τον Van De Leone για να σώσει όλα αυτά που κινδύνευε να χάσει χωρίς να τον νοιαζει το 'κακο' που έκανε στην ίδια του την κόρη;...
Τι στο καλό είναι για εκείνον η οικογένεια;...
τι στο καλό σήμαινε η κόρη του για εκείνον;...
Δεν ήταν παρα κομμάτι της ιδιοκτησίας του έτοιμο να το θυσιάσει για να μην χάσει τα πάντα;...
Πως είναι δυνατόν στα δύσκολα... να λυγίζει τόσο εύκολα;...
Είναι η αγαπη...
Είναι οι ανθρώπινες σχέσεις...
Τόσο εύκολο να αλλάξουν;...
Από την μια στιγμή στην άλλη;...
Είναι εφικτό τα αισθήματα να διαγραφούν και να ξανά γράφουν με το έτσι θέλω;...
Και αν ναι... ποιο το νόημα;...
Για ποιο λόγο εκείνη έμενε σταθερή στα πιστεύω της;... στα αισθήματα της ως προς τους γονείς της;...
Για να γυρίσουν τώρα...
Και να την μαχαιρώσουν πισώπλατα;...
Ποιος ο λόγος να πηγαίνει κόντρα σε όλους και όλα;
Για ποιον προσπαθούσε να αποδείξει τόσα χρόνια πως η αγάπη είναι αληθινή ανεξαρτήτως του χρήματος;...
Είναι τόσο δυνατό το χρήμα που υπερπηδά μέχρι και το συναίσθημα αυτό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας;...
Εκείνη την νύχτα κατάλαβε...
ή μάλλον αναγκαστικέ με την 'βια' να δεχτεί...
Να καταλάβει...
πως όλη αυτή η αγαπη που εκλάμβανε ήταν επειδή είχαν την οικονομική άνεση οι γονείς της
Και ... επόμενος το χρόνο να αφιερώσουν στο παιδί τους...
Ήθελε... ήθελε αυτή της η σκέψη... αυτό της το συμπέρασμα να ήταν λανθασμένο... αλλά...
Αμφέβαλλε....
Για πρώτη φορά στη ζωή της μέσα της ένιωθε σίγουρη...
Σίγουρη πως αυτό της το προαίσθημα ήταν...
Αληθινό....
Από εκείνη τη νύχτα και μετά... μέσα της όλα άλλαξαν...
Κάτι γκρεμίστηκε...
Η εμπιστοσύνη της;...
Η ικανότητα της να εμπιστευτεί;....
Εκείνη την νύχτα για πρώτη φορά μέσα της άνοιξε ένα σεντούκι... ένα σεντούκι στο οποίο μέχρι πριν φυλούσε  τον μεγαλύτερο της θησαυρό... την αγαπη των γονιών της...
Εκείνη την νύχτα... εκείνο το τόσο πολύτιμο σεντούκι... μετραπηκε σε μια φυλακή...
Μια φυλακή η οποία κρατούσε δέσμια όλα τα υπόλοιπα της αισθήματα....
Χαρά....
Θυμό...
Λύπη...
Απογοήτευση....
Προσδοκίες...
Εκτός... εκτός του πιο επικίνδυνου και επίπονου...
Της αγάπης...
Ενός συναισθήματος που ξέφυγε από τα δεσμά αυτού του σεντουκιού
Οδηγώντας την σε μονοπάτια γεμάτα πόνο...
Γεμάτα θλίψη...
Και πολύ σύντομα...
Φέρνοντας την αντιμέτωπη με την νέμεση της...
Εκείνον...