Çok acı çekiyorum Onur...

14 3 0
                                    

Ceren' den
Hani bazı günler vardır ya hemen unutmak istersin. Ben şu an o günü yaşıyorum. Herşeyi unutmak istiyorum. Bir tek Onur'u görmek istiyorum. Yanıma gelmesini istiyorum. Ama olmuyor. Yanıma gelmesini istiyorum. Ama olmuyor gelmiyor. Şu son birkaç aydır yaşananları bir kâbus olmasını istiyorum sadece... Ama oluyor... Sanki her gün gücüm çekiliyor. Ama yapmak zorundayım. Dayanmak zorundayım. Onur'a verdiğim sözü tutmak zorundayım. Saate baktığımda 02:00 olmuştu. Ve ben hâlâ ağlıyordum. Her geçen gün kalbimdeki sızı büyüyordu. Sabah kalktığımda saat 08:00 dı. Ben sadece 4 saat uyumuşum. 4 saatlik uyku ile biraz kendime gelebilmek için soğuk bir duş aldım. Ve hazırlanıp okula gittim. Okuldan çıkıp yurt odamıza gelince biraz dinlendim.

N= Cereenn?

C= Ha... E-efendim?

N=Antrenmana gelmiyor musun?

C= Ben bugün gelemeyeceğim. Biraz dinlenmek lazım.

N=Ama maçlara çok az kaldı.

C= Biliyorum. Ama bu yorgunluk ile hiç voleybol oynayamam.

N=Tamam.

C=Görüşürüz.

Nehir,Gece ve Burcu bana gülümseyip odadan çıktılar. Odada tek başıma kalmıştım. Biraz kendime gelmem lazımdı. Onur için. O beni böyle görse çok üzülürdü. O yüzden üstümü değiştirip biraz hava almak için dışarı çıktım. Onur ile hep geçtiğimiz yerlerin önünde geçtim. Şu an geçtiğim yer ilk elimi tuttuğu yerdi mesela. İlk sarıldığımız kafenin önünden geçtim. Yolda yürürken aklıma bu geçtiğimiz yerlerde onunla ne kadar eğlendiğimiz,ne kadar kahkaha attığımız geldi. Küçükken burada bana pamuk şeker almıştı. O günler geldi aklıma. Hiç kimseyi umursamadan yağan yağmurun altında diz çöktüm. Ve ağlamaya başladım. "Çok acı çekiyorum Onur. Gel kurtar beni"dedim ağlarken. Belki her acı çektiğinde yanıma gelip beni kaldırdığı gibi bu sefer de kaldırır diye...

Barış'tan
Ali Komiser ile haberleşiyorduk. O olaydan beni haberdar ediyordu. Ben ise Gece 'de gördüklerimi ona anlatıyordum. Bir süre hiç kimseye farkettirmeden Gece'yi izleyecektir ben de. Ve olan olayları Ali komisere anlatacaktım. O da bu dosyayı araştırmaya devam edecekti. Belki hiç kimseye göstermiyordum. Ama ben de bu yaşananlara çok üzüldüm. Onur'un mahvetmişti aslında. Ama ben çok soğukkanlı bir insandım işte. Üzüntümü dışarı yansıtmıyordum. Ama benimde içimde kıyametler kopuyordu... Bu hikayede Onur'un sayfası kapanmıştı. Bu oyunda Onur'un rolü bitmişti belki ama biz onsuz bu hikayede olmak ve bu oyunda oynamak istemiyorduk...

Canlarım bölüm sonu yorumlarınızı sabırsızlıkla bekliyorum. Umarım bu bölümü beğenmişsinizdir. Kendinize iyi bakın ❤️❤️

Çukur'daki SedeflerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin