Bugün sabah erkenden kalktım. Ve hazırlanıp okula gittim. Ve ders başlamadan Barış' ın yanında oturdum. İlk dersimiz Edebiyat' tı. Ama b n o kadar çok heyecanlıydım ki derse odaklanamadım. Aklımda hep Liseler Arası Müzik Turnuvası vardı. Bu arada biz dün finali de geçmiştik. Yani turnuvada okulumuzu temsil edecektik. Sonunda dersler bitmişti. Ve okul da hazırlıklar başlamıştı. Ve Barış ile ben kıyafetlerimiz giyinip son bir tekrar yaptık. Söyleyeceğimiz şarkı "Dönerse senindir." Neyse sahne sırası bizdeydi. Heyecandan elim ayağım titriyordu. Çünkü herkes buradaydı. Öğretmenler, veliler, jüriler... Sahneye çıktığımızda derin derin nefes aldım. Ve Barış' ın elini tutup onun elinden güç aldım. Sonra o çalmaya ben de söylemeye başladım.
N= Dönerse senindir, seni sevmemişse elden ne gelir? Olur da dönmezse yine de kendi bilir. Gidene kal mı denir?
Ben şarkıyı söylerken jurilerin hepsi dönmüştü. Gözlerimi açıp baktığımda en sevdiklerim Pinhani' nin solisti Sinan Kaynakçı, Modelin solisti Fatma Turgut ve Zeynep Bastık vardı. İnanamıyorum. Ben hepsinin de çok büyük hayranıydım. Ve şimdi üçü de karşımda bana bakıyorlardı. Heyecandan ve mutluluktan ne yapacağımı bilmiyordum. Çok heyecanlıydım. Heyecandan herşeyi unutmuştum. Tek hatırladığım finale kaldığımız dı. Neyse hep beraber Barış'ın evine gidip hemen çalışmaya başladık. Çalışmalarımızı bitirip biraz film izlemeye başladık. Sonra herkes evlere dağıldı. Ve heyecandan hiç birşey yapamıyordum. Kitap okuyordum ama kitabı anlamıyordum. Dizi izliyordum ama diziyi anlamıyordum. Uyumaya çalışıyordum ama gözüme uyku girmiyordu. Ve işte beklediğim gün geldi çattı. Dersler bitmişti. Bizde sahneye çıkmak için sabırsızlanıyorduk. Ve sıra bizdeydi. Biz sahneye çıktığımızda bizimkilere odaklanmıştım. Hepsi oradaydı. Tontiş anneannem, ilk aşkım dayım, Nazım ablam,herşeyim annem ve Romeom babam. O an annemin gözündeki mutluluk ve gururu gördüm. Yapabilirdim. Kendime de Barış' a da inanıyordum. Buraya kadar geldi ya, ondan sonra süper olur dedim ve hiç düşünmeden şarkıyı söylemeye başladık.
"İyi değilim ben" şarkısını söylüyorduk.
B= İyi değilim ben. Hiç iyi olmadım. Sen gittiğinden beri hiç hayal kurmadım. Anlamsız geliyor şişeler meyhanede. Bana sen lazımsın, sen lazımsın, sen
N= İyi değilim ben. Hiç iyi olmadım. Sen gittiğinden beri dışarı çıkmadım. İyi değilim ben. Ahh hiç iyi olmadım. Yatakta döndüm durdum ama hiç uyumadım. Hiç faydası yok aldığım ilaçların. Bana sen lazımsın, sen lazımsın, sen lazımsın,sen.
Karşıya baktığımda annem ve babamın gözlerindeki gurur du. Bütün izleyiciler ayağa kalkmış. Hem bizi alkışlıyor. Hem de bize eşlik ediyorlardı. Başarmıştık , kazanmıştık . Hemen Barış ' a dönüp sarıldım. Ve ödüllerimizi aldıktan sonra kutlamaya gittik. Bir düşündüm de senelerdir hayalini kurduğum şeyi başarmıştım. Yapamazsın,edemezsin diyenlere yapmıştım, başarmıştım. Bu güzel akşamı harika bir kutlama ile kapattık.
Bölüm sonu yorumlarınızı sabırsızlıkla bekliyorum canlarım. Sizi çooook seviyorum. Kendinize çok iyi bakın❤️
