İLK BÖLÜM : ilk görüşte

128 10 5
                                    

Her zamanki gibi bir güne daha uyanmıştım ha bu arda benim adım Asya lise 2 . Sınıf öğrencisiyim kumral orta uzunlukta saçlarım var. Göz rengim ela. Boyum 1.72 . Bunları neden mi söylüyorum daha iyi hayal edebilmen için, beni hissetmen için. Asıl konumuza donebiliriz artık nede olsa ben senin var ettigin formda yaşam bulucam. O gün yine annemin zoruyla yataktan sürüklenerek uyandım . Yatağımı toplayıp üstümu giyindim . Kahvaltımı yaptım. Yani her şey gayet sıradan ve alışılagelmiş di. Otobüs saatini kaçırmamak için aceleyle evden çıktım . Okula giden otobüs 20 dakikada bir geçiyordu sadece . Otobüse son anda yetiştim. Oturacak bir yer ararken sadece bir koltuk boştu direk oturdum. Yüzümü çevirip yanına oturduğum çocuğun suratına baktım . Hiç ilgilenmedigi her halinden belliydi. Ama gözlerimi ondan alamiyordum . Normalde çok pasif biriyimdir birinin suratına direk asla bakamam gözlerimi kaciririm. Ama bu öyle değildi ona saatlerce bakabilirdim. Inecegim yere yani okula varmistik bile ilkkez otobüsten inmek istemiyordum . Kapılar açıldı ve indim . Kendime kizmaya başladım belki o hayatımın askiydi ellerimden öylece kayıp gitti diye düşünürken arkama son bir kez baktim . Aman tanrım yok artık oda inmiş peki bizim okulda ne işi var ? Eger bizim okuldan olsa kesin fark ederdim . Biraz yavaşlayip onun önünden ilerlemesine izin verdim . Nereye gidecegini çok merak ediyordum. Acaba hangi sınıftaydı? Çocuğu takip etmeye başlamıştım selin görse heralde bana çok şaşırır psikopat muamelesi yapardı. Ilk olarak müdürün odasına girdi . Dikkat ettiğim kadarıyla kolunda dövmesi vardı aslında öyle tipler bana hep itici gelmişti. Üzerinde kısa kollu baskılı bir tshirt altında siyah bir pantolon fakat onu farklı kılan bakışlarıydı hiç göz göze gelmesekte bakışlarını gorebiliyordum . Müdürün odasında çok uzun durmadı elinde bir kaç kağıtla çıktı . Yürümeye devam etti bende arkasından giderken kimya öğretmenimiz bana bir kaç gereksiz soru sorarak takipte başarısız olmamı sağlamıştı . Her yerde onu aramama rağmen yoktu. Keşke selin bugün okula gelseydin dün gece beni arayıp çok hasta olduğunu ve okula gelemiyecegini söylemişti peki ben bunları kime anlatacaktım. Büyük bir hayal kırıklığı ile sınıfa girdim ben ve selin yan yana oturuyorduk yani bugün bir sıra arkadaşımda yoktu . Her zamanki gibi sessizce sirama oturdum . Saatime baktım saat 12.45 ve işte ders zili çaldı. Ders matematikdi . En sevdiğim ders. yüzündeki o bakışı sil lütfen gerçekten seviyorum. Her neyse ben defterimi çıkarırken kapı açıldı sessizlikten hocanın geldiğini anlamışım. Ayağa kalkıp hocaya doğru baktığımda yanındaki kişi

dikkatimi çekti . Ve işte o an kalan hayatımın başlangıcıydı .

SONSUZA DEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin