No one's pov
"ඇයි ඔයාට බැරි මට ආදරේ කරන්න? ඇයි? මට කියන්න princess,මට කියන්න" නම්ජූන් රුහිගේ උරහිස් වලින් අල්ලගෙන කෙල්ලගේ මූනට එබිලා ඇහුවා.
"හරි,ඔයාට උත්තරේනේ ඕන,මට බැහැ මගේ තාත්තට දුකක් දෙන්න.ඔයා ඔය තරම්ම මට ආදරෙයි නම් යන්න ගිහින් මගේ තාත්තගෙන් කැමැත්ත ගන්න මුලින්.මාව බාර ගන්නම් කියන්න ගිහින් එයාට,එයා කැමති වුනොත් මම ඒ ගැන හිතලා බලන්නම් .යන්න ඉතින්"
රූ ඒ දේ කිව්වේ කෑ ගහලා.නම්ජූන් වගේම අනිත් හැමෝමත් ඒකට ටිකක් ගැස්සුනා.
"හරි මම ඔයාගේ තාත්තාව කැමති කර ගත්තොත් ඔයා මොකක්ද කියන්නේ?" නම්ජූන් ඇහුවේ රුගේ උරහිස්වලින් අල්ලලා එයාව හොලවලා .
"හරි,එහෙම වූනොත් මම ඒ ගැන හිතලා බලන්නම්. එත් හිතන්න එපා එක ලේසි වැඩක් කියලා.එක කොහොමවත්ම ලේසි නැහැ.ගොඩක් අමාරු වේවි.හොදම දේ තමා ඔයා මම ගැන නොහිත ඉන්න එක.අනිත් එක මම කොහොමටවත් කැමති නැහැ,ඔයා වගේ හොද යාලුවෙක් නැති කර ගන්න.ඒ නිසා නම්ජූන් චේබල් ආයෙත් මගෙන් ඔය දේ ගැන අහන්න එපා.මගේ උත්තරයේ කිසිම වෙනසක් නැහැ.අනිත් එක මගේ තාත්තාට මගේ අයියා නැති වුනා,මට ඕනි නැහැ එයාට මාවත් නැති කරවන්න.එයාට දුක් දෙන්න මට ඕන නැහැ.ඒ නිසා කවදාකවත්ම මම එයාගේ කැමැත්තෙන් පිට වැඩ කරන්නේ නැහැ.අවුරුදු 25ක් මාව උස මහත් කරපු මගේ අම්මා තාත්තාගේ කීමට පිටින් මම යන්නේ නැහැ කවමදාකවත්,අනික ඒ වගේ දෙයක් කරපු කෙල්ලෙක්ගෙන් ආදරයක් බලාපොරෝතුවෙන්න තරම් ඔයා මෝඩයෙක් නොවෙන බවත් මම දන්නවා.යන්න ඔයා ගිහින් මුලින්ම මගේ තාත්තාගෙන් අහන්න. දැන් මට යන්න දෙන්න.'' කෙල්ල නම්ජූන් හිතන්නෙවත් නැති වේගෙකින් ඒ ටික කියලා dorm එකෙන් එලියට ගියේ හැමෝමව කල්පනා ලෝකෙක අතරමන් කරලා.
නම්ජූන්ට වුන දේ ගැන හිතා ගන්න බැරුව තවමත් හිටගෙන හිටපු විදිහටම එතනම ඉන්නවා.අඩුම ගානේ ජින්,යුන්කි,හොබිටවත් දැන් නම්ජූන්ට කියන්න ඕන මොනවද කියලා හිතා ගන්න බැහැ.
''මම රූව බලන්නම්.ඔයාලා කලබල වෙන්න එපා.ඕපපා මම යනවා.මම ගෙදර ගිහින් ඔයාට හැමදේම කියන්නම්.'' සමා එහෙම කියලා ඉක්මනටම නැගිටලා එලියට දිව්වා.
YOU ARE READING
Mr.Perfect
Fanfic''I hate BTS because of them my college life sucks and now my carrier sucks. I know next, because of them my love life gonna be sucks. I HATE BTS!!!!!!!'' ''āļāļēāˇ āļāˇāˇāˇāļ¸āļ¯ āļ¸āļāˇ membersāļŊāļ§ āļ¸āˇ āˇāˇāļ¯āˇāļēāļ§ āļāļāˇ āļāļģāļąāˇāļąāˇ?'' ''āļāļēāˇ āļ¸āļ§ āļāļą āļąāļ¸āˇ āļ¸āļ¸ āļāļāˇ āļāļģāļąāˇāˇ āļāļāļ§ āļ¸āļ§ āļāļē...
