In your Arms

Chapter 10

My baby.Bulong ko sa sarili ko.

Sa hindj ko maipaliwanag na dahilan paranv gusto kong tawagin niya na lang ako palaging baby.

"There you are" narinig kong sabi ng pamilyar na boses sa likod ko. Agad-agad akong lumingin at nagulat ako sa nakita ko. Isang bugkos ng pulang rosas.

"Hindi mo naman  kailangang bigyan ako ng ganito, ang daming tao pinagtitinginan na tayo, hindi ka ba nahihiya?"

"Why would I? If you love a person you don't need to be shy in front of the other people. I just want to show them how much i like."

"Talaga?" Nakayukong sabi ko sa kanya.

"Yes. I will wait for you no matter what happens."

"Talaga lang ha!"

"Why don't you believe me?"

"I think you need to prove that also." Tsaka ako ngumiti sa kanya.

"I prove it Rhian keep that in your mind." Seryosong pagkakasabi niya.

"Okay then."

"Okay?" Kunot noong tanong niya sa akin.

"Bakit? Ano ba gusto mong sabihin ko?" Nangingiti kong  sabi sa kaniya.

"Let's just eat, I know your hungry."

"Ooooy! Galit ka?" Natatawa kong tanong sa kanya.

"No." Seryoso parin ang muka niya habang sinasabi ang katagang iyon.

"Weh? Talaga? Hindi ako naniniwala."

Rhian napaka asar mo talaga.

"Fine, I'm angry."

"Eto naman galit agad nagbibiro lang naman ako. Ngiti na bilis."

"I'm sorry."

"Kase?"

"I got angry."

"Wait, diba sabi ko sayo magtagalog ka english ka ng english magtalog ka."

"Okay sige."

"Bakit ka nga pala nagalit? Hindi ka makaka-takas sa akin kailangan mong sagutin ang tanong ko. Paalala tagalog ang isagot mo. Tagalog ang tanong ko dapat tagalog din sagot mo. Oh bakit ka nagalit."

"Kasi feeling ko hindi ka naniniwala sa sinasabi ko. Kahit gaano pa katagal."

"Goods sige hintayin mo pa ako ng two decades." Sabay tawa ko ng mahina ng makita ko ang gulat sa mga muka niya.

"Two decades?" Gulat na gulat na tanong niya sa akin.

"Joke lang masyado ka namang seryoso kapag ready na ako hintay ka lang." Sabay ngiti ko sa kanya.

"Okay sige hihintayin kita." Pagkatapos niyang sabihin ang mga katagang iyon ay gumuhit ang ngiti sa kaniyang labi.

Kung pwede nga kitang sagutin ngayon sinagot na kita. Baka kasi sabihin mo easy to get ako kaya medyo tatagalan ko siguro after three days. Masyadong marupok pahabain na lang ng kaonti. Kapag nadulas na yung dila ko.

"Your hungry right?"

"Oo kanina pa ang tagal mo."

"Are you jealous?"

Ako saby turo ko sa sarili ko hindi ah! Bakit ako magseselos?

"Really?" Gumuhit nanaman ang nakaklokong ngiti sa kaniyang labi.

Aba! Gumaganti ata.

"Hindi nga, bakit naman ako magseselos doon?"

"If that's what you said."