Herkese merhabaaaaaa, yorumlarınız altın değerinde bebeklerim.
İyi okumalar şimdiden ~
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.Dün gece eve zar zor gitmiştim, okula gitmek için hazırlanırken alnımda ki yaraya baktım. Jin'in kafamı savununca çarptığımda oluşmuş olsa gerek diye düşündüm. Kimsenin fark etmemesi için saçlarımı aşağı doğru şekillendirdim. Yüzüme zarar vermeye başlayacak gibi hissetmeye başlamıştım. Bir şeyler düşünmem gerekiyordu. Çocuklardan uzak durmalıydım.
Erkenden Chanyeol'e yakalanmadan evden çıkmıştım. Öğrenci işlerine gidip ders saatlerimi değiştirmeye çalışmıştım. Ama reddetmişlerdi. Hocalarla konuşup dersleri akşam alanlarla gitmek istediğimi söylesem belki izin verirlerdi. Telefonuma mesaj geliyordu ama sonra bakmaya karar verdim. Hocalarla konuşmam gerekiyordu.
Hocalarla konuştuktan sonra onay verdiler. Bu da bir başarıydı. Akşam derslere katılıcaktım ve yoklama kaydına giriceklerdi.İşlerim bitince telefonuma baktım. Bi kaç cevapsız arama ve mesaj vardı. Üçü Kyungsoo'dan, beşi Chanyeol'den di. Ulan sabah sabah iyi ki bi yanlarına gitmedim ne bu merak. Mesajlara bakınca nerdesin diye sorup durmuşlardı. Bahçeye doğru gittiğimde hepsini bir masada otururken gördüm.
Chanyeol arada telefonuna bakıyordu, konuşup, sohbet ediyorlardı. İçimde ki sıkıntı, ve boşluk büyüdükçe büyüyordu. Üzgünüm ama sizi korumam gerekiyor bedeli kendim olsam bile...Beni görünce Kyungsoo ve Chanyeol ayaklandı. Kyungsoo sinirle "Neredesin ulan sen yazıyoruz, arıyoruz açmıyorsun telefonu." diye söylendi. Chanyeol ve diğerleri merakla cevabımı beklerken Kyungsoo'ya tersçe bakıp "İşlerim vardı her boku haber vermem mi gerekiyor size." diye çıkıştım. Herkes verdiğim cevapla sessizleşmişti, Kyungsoo ise bozulmuştu. İçim sıkışıyordu. Kyungsoo bir şeyler sezip merakla "Bir şey mi oldu sana? Bir sıkıntı mı var?" dedi. Masaya oturmadan tersçe "Sıkıntı bu darlıyorsun beni çocuk muyum ben bıktırdınız beni, gevşek hallerinixe katlandıkça çocuk gibi muamele görüyorum. Ne bok yiyorsanız yeyin." deyip sinirle yanlarından hızla uzaklaşmaya başladım. Kyungsoo'nun yüzünde ki hayal kırıklığı ve şaşkınlığı gözlerimde silmeye çalışıyordum. Arkamdan hızla gelen adım sesleri ile Chanyeol'un sesini duydum. Otoparka kadar gelmişti. Motora binicekken kolumu tutup beni durdurdu ve kendine doğru çevirdi.
Bıkkınlıkla nefes verdim. Ve ters bi şekilde "Ne var Chanyeol?" dedim. Bende bir terslik varmış gibi düşüncelerimi okumaya çalışır gibi yüzüme bakarak "Baekhyun sorun ne gerçekten bir sorun var değil mi? Sen Kyungsoo'yu asla kırmazsın? Ne oldu anlat bana?" dedi. Chanyeol'un arkasından bizi izleyen Jin'i gördüm. Korku bedenimi sarmışken hızla Chanyeol'den kolumu kurtarıp yüzüne baktım ama nefretle bakmaya çabaladım. Yine hissizce konuşarak "Bir halt olmadı, niye bir şey olması gerekiyor. Bıktım sizin çocuk muamelemizden, senden de bıktım kaçıyorum senden işte istemiyorum ulan seni, hiçbirinizi. Bırakın yakamı." dedim yüksek sesle. Chanyeol'un da yüzündeki kırgınlığı gördüm ama hala merakla bakmaya devam ediyordu. Nefes verip elimi tuttu. Hızla geri çektim ve Chanyeol'u ittim. Nefretle bakarak "Seni istemiyorum." dedim üstüne basarak. Chanyeol'un tüm yüzünü hayal kırıklığı almıştı. Motoruma binip giderken Jin'in olduğu yere baktım, gitmişti. Şovumu izlemiş olsa gerek diye düşündüm.
İş yerine gidip Junmyeon hyungla konuşup işe sabah gelip gelemeyeceğimi sordum. Yeni iş bulana kadar idare edecektim. Yoksa onlarada zarar gelmesimi istemiyordum. Bana izin verdi. Nedeni sormadı çünkü çaresizliğimi anlamıştı. Sadece bir sorun varsa ona söylememi istemişti. Kibarca teşekkür ettim ve çalışmaya başladım.
Chanyeol'un ağzından;
Ders başladığında hepimizde derin bir sessizlik vardı. Baekhyun'un neden böyle yaptığını hala anlamamıştım. Son zamana kadar iyiydi. Düşünmekten kafam patlıyordu. Yoklama alınırken Baekhyun'un ismini duyduğumuzda hocaya baktık hepimiz hoca seslice "Ahh doğru ya artık derslerine akşam ki sınıfla giricekti." dedi kendi kendine. Ben sorarcasına "Akşam ki sınıf mı?" dedim. Kyungsoo' da merakla hocaya bakıyordu. Hoca "Evet, derslerini akşam almak istediğini söyledi." dedi.
Bir sorun vardı, gerçekten bir sorun vardı. Kyungsoo ile sanki cevabı birbirimiz de bulacak gibi birbirimize baktık. Ama bulamıyorduk. Sehun arkasını dönüp sessizce "Baekhyun hyung böyle yapmaz bir şey olduğuna emin misiniz?" dedi. Kyungsoo'da bende cevap veremedik. Ama haklıydı. Ne olduğunu bulacaktım, o yeni yeni hayat bulmuşken tekrar onun hayatını kaybetmesine izin veremem.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
PSYCHO ~ ChanBaek
FanfictionKüçükken yaşadığı acılar yüzünden herkese kapılarını kapayan Byun Baekhyun. Psikopatlık belirtileri taşıyan biri olmuştu. Peki Park Chanyeol, Byun Baekhyun'un herkese kapadığı kapılarını açabilecek ve tekrar onu hayata döndürebilecek miydi?