Merhabalaaaaar final olur mu bilemiyorum bu bölüm hadi hayırlısı. whdjsjdjjd (Olmadı ahshdh)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.Chanyeol'un ağzından;
3 gündür Baekhyun'un gözlerini açmasını bekliyorduk. Yoğun bakımdaydı. Haftalardır aç ve susuz kalmış. Hiçbir şey yememiş. Hiçbir şey! Yaşadıklarını düşündükçe aklımı kaçıracak gibi oluyordum. Yoğun bakımın camından tekrar minik vüvuduna baktım, hastane önlüğünün yakasından morlukları görünüyordu, yüzünden, boynuna, boynundan tüm vücuduna iniyordu.
O kadar zayıflamıştı ki o dolgun yanakları içine çökmüştü. Yüzüne baktıkça içim acıyor ve gözlerim doluyordu.
1 haftadır günlerimiz hastanede geçiyordu. Kyungsoo ile gözümüz sürekli camdan içeri bakıyordu. Gözünü açmasını bekliyorduk öylece. Jongin, Sehun ve Yixing ise hem bizi idare edip hemde Baekhyun'un gözünü açmasını bekliyorlardı. Her müsait olduklarında Junmyeon hyunglar geliyordu. Ya da arayıp soruyorlardı.
Baekhyun lütfen gözünü aç artık hepimiz seni bekliyoruz dedim içimden.
2 gün sonra;
Doktordan içeri girmek için izin almıştım. Üzerime dezenfekte kıyafetleri giyip içeri girip Baekhyun'un yanındaki tabureye oturdum.
Canının yanmaması için yavaşça elini tuttum. Elini tuttuğum an gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Seslice "Baek uyan lütfen, hepimiz senş çok özledik. Ben... ben seni çok özledim. Bir daha yanımdan ayormayacağım seni, kovsanda gitmeyeceğim. Lütfen uyan Baek..." dedim ağlarken.
Ellerimde ki elde bir kıpırdama hissettiğimde, ellerine baktım. Parmağını kıpırdatmıştı. Hızla yüzüne baktım. Gözlerini minnacık açmıştı. Tebessümle, şaşkınlık arası bir ifade ile bana bakıyordu...
"Uyandınn... Uyandın Baek."
Baekhyun'un ağızından;
Gözlerimi açtığımda ya da açmaya çalıştığımda hastane kıyafetleri ile ağlayan Chanyeol'u gördüm. Gerçekten o muydu.
Yoksa ölmüş müydüm, hareket etmeye gücüm yoktu zar zor parmaklarımı hareket ettirdim. Hareketimle birlikte Chanyeol ilk önce ellerime sonra yüzüme baktı. Gözlerinden akan göz yaşlarıyla birlikte "Uyandınn... Uyandın Baek." dedi fuygu yüklü sesiyle. Yaşıyordu. Ağzıma taktıkları şeyden zar zor konuşmaya çalışıp "Yaşıyorsun, burdasın, yanımdasın." diye bildim sonunda. Gözlerinden akan yaşlarla birlikte gözlerinin kısılmasıyla gülümsediğini anladım. Bana camdan dışarıyı gösterdi. Kyungsoo, Yixing, Jongin, Sehun, Junmyeon hyung, Jongdae, Minseok hyung hepsi burdaydı. Gözlerimden yanaklarıma inen bir sıcaklık hissetmiştim. Gülümsemeye çalıştım.
Hepsi burdaydı, yanımdaydı.2 gün sonra;
Gözlerimi açtığımda bol ışık alan bir odadaydım, güneş yattığım yatağa vuruyordu. Işığı görmeyeli asırlar olmuş gibi hissetmiştim. Gözlerimden akan yaşları durduramadım.
Etrafa bakınmaya başladım, her yer çeşit çeşit çiçek doluydu. Odanın açılma sesiyle Kyungsoo'nun "Yaah Chanyeol odada yer bırakmadın hepimiz birer çiçek alıcaktık, neden 10 çiçek aldın ulan." diye söylenmişti. Gülümsedim. Seslerini çok özlediğimi o an anlamıştım.
Chanyeol "Sizene ulan hepsini beğendim karar veremedim belki." diye söylenirken benim uyanık olduğumu gördü. Aniden bana yönelip "Baeeek" diye haykırdı. Haline seslice güldüğümde hepsi bana bakıp duygulu gözlerle gülümsedi. Chanyeol'un haykırmasıyla odaya herkes girmişti tabi. Sehun'un "Baekhyun hyuuung" diye üstüme çullanmasıyla güldüm ve "Hyung ne lan" dedim. Sonra yaşlı gözlerle "Uyanırsan sana hyung diyeceğime söz vermiştim kendi kendime." dedi şirin bir şekilde. Güldüm Kyungsoo yavaşça ve çekingence yanıma yaklaşıp gözlerindeki yaşları bıraktı ve "Seniğş özlediiğmmeeğğğ hepsiğ benim yğzğmdennneğğğok korktım sana bir ley olacak diyeeeğğğğğ" diye bağırarak bana sarılıp ağlamaya başlayınca. Sarıldım serum olmayan kolumla gözlerimde ki yaşları silip "Yaaah yaaah sümüklerini üzerime bulaştırdın kalk." diye söylendim. Kyungsoo'nun gülmesiyle iyice sarıldık birbirimize. Jongin söylediklerime katılıp Kyungsoo ile uğraşarak "Uyanmanı beklerken kaç tane sweetimi kirletti anlatamam Baekhyun." diye söylediklerime katıldı. Bana gülümseyip dolu gözleriyle baktı. Sonra Kyungsoo ile uğraşmaya devam edip "Al artık şunu üstünden Jongin." dedim. Ben yokken onun yanında hayatını olmasına minnettar olduğumu belirtecek kadar uzun bakıp gülümsedim Jongin'e.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PSYCHO ~ ChanBaek
FanfictionKüçükken yaşadığı acılar yüzünden herkese kapılarını kapayan Byun Baekhyun. Psikopatlık belirtileri taşıyan biri olmuştu. Peki Park Chanyeol, Byun Baekhyun'un herkese kapadığı kapılarını açabilecek ve tekrar onu hayata döndürebilecek miydi?