PSYCHO ~ ChanBaek

3-Bu huzurun merakıyla...

Sehun'un görünüşü bu şekilde.
Videoyuda Chanyeol'un şarkı söylediği kısımda açıp dileyebilirsiniz. İyi okumalar. :)

Sabah alarmın sesi bu sefer işkencenin en beteri olmuştu. Zar zor gözlerimi açıp aynanın karşısına geçtim. Vücuduma bakıp yine gülümsedim. Her bir köşesinde resim gibi morluklar ve yaralar bana orta parmağını sallıyordu. Duş aldıktan sonra belime havluyu sarıp mutfağa ilerledim. Dolaptan elma alıp bir ısırık aldım.

Gelen mırıltı sesi ile oturma odasına baktım. Koltuğumda uyuyan bir adet Park Chanyeol bulmak yüzüme saklayamadığım bir  şok ifadesi yerleştirdi. En son yere düşüp uyandığında sorgularcasına ona bakıyordum. En sonunda "Neden benim evimde uyudun?" diyebildim. Yerden saçlarını karıştırıp yüzü beni ararken oldukça sevimli gözüküyordu ama konumuz bu değil. Ne diyorum ben neysee. Gözleri beni bulunca uyku semesi gözleri bir anda iri iri açıldı. Sonra sadece belimde havlu olduğunu hatırladım. Ne var ondada aynısı vardı. Bana bakmaya devam ederken "Sen hiç yemek yemiyor musun? Baekhyun çok zayıfsın." dedi. Elimdeki elmayı gösterirken "Yinede sanane ki bundan" dedim. Chanyeol yerden kalkıp yanıma yaklaştı. Ciddi bir şekilde "Okula gelme dinlen evde" dedi. Ters ters bakan suratım daha tersleniblirmişçesine ona bakmaya devam ederken "Ulan sanane diyorum" diye çemkirdim. Ben şuan resmen çemkirdim. Chanyeol kırkırdayıp saçlarımı karıştırdı yine donup kaldım bu ikinci saçlarıma dokunuşu ama bu sefer neden rahatsız olmuyordum. Benim donuklaştığımı fark edince aniden "Özür dilerim bir an sevimli göründün kendimi tutamadım. Bir anlığına unuttum" diye telaşla özür dilerken. Haline güldüm. Güldüğümü görünce " Güldün mü sen? Cidden az önce normal bir şekilde güldün mü?" dedi şaşkınca. Ben aniden yüzümü tekrar donuklaştırıp göğsünden kapıya doğru Chanyeol'u itip "Git artık." dedim. Dışarı atınca hızla kapıyı kapadım. Sonra kendime niye güldün niye gerizekalı derken kendime sövüyordum.

Bu seferki kombinim kafama siyah bir cap şapka, büyük siyah bir kapüşonluya boğazımı gizledim. Kapşonu kafama geçirdim üzerime bir şey almadım soğuk değildi. Siyah kotumla siyah ayakkabılarınla karanlığıma gizlenebildiğim kadar gizlendim. Kapımın deliğinden Chanyeol'e baktım. Olmadığını görünce hemen çıktım. Hızla motoruma doğru yol aldım. Ama bir dakika ya niye kaçıyordum ki. Yavaş adımlarla motoruma ulaştığımda motorumun yanındaki beden içimden küfürler savurdum. Bana bakıp "Neden kendini siyahlara boğuyorsun." dedi kalın ve derin sesi ile. Göz devirip "Yine ve yine sanane Chanyeol." dedim. Bu seferde şaşkınca bakıp "İlk defa adımla doğru düzgün seslendin." dedi. Yine göz devirip motoruma bindim onu orda bırakıp okula doğru sürdüm.

Okula vardığımda bahçeye doğru giderken yine tüm gözler üzerimdeydi. Yine telefon ile Kyungsoo'ya mesaj attım. Bahçede olduğunu söyledi. Ona bakınırken benim Kyungsoo'mun başına üşüşen iki tane dallama gördüm. Evet Jongin ve Sehun'du sinirle oraya giderken Kyungsoo beni görünce yine kocaman sırıtıp el salladı. Bak salak yine sinirimi almıştı. Ama yinede hesap soracaktım. Yanlarına varınca hızla "Ne işiniz var lan benim kardeşimin yanında akbabalar" diye söylendim. Hepsi bir yüzüme bakarken Kyungsoo hızla ayağa kalkıp şapkamı hafifçe kaldırıp yüzüme baktı. Yine klasikleşmiş koluma yumruğunu geçirmesini beklerken kollarını bana sarıp "Yeter amına koduğum yeter yetmedi mi kendine zarar verdiğin" diye ağlamaklı sesi ile sitem etti. Bense önümdeki alana bomboş bakıyordum. Böyle bir tepkiyi en son ben ilk dayak yedikten sonra vermişti. Çokda dağılmış değildim. Neden böyle tepki vermişti. Kafamdan düşen kapüşonla bir boynumdaki bandajıda görmüş olaki boynumu yokladı. En sonunda eski haline dönüp "Ne oldu lan yine şerefsiz" dedi sinirle kolumu yumruklayıp. Kyungsoo'yu kalktığı yere oturtup yanına oturdum. Kapüşonu tekrar kafama geçirip "Yok bir şey iyiyim." dedim. Onların yanında üstelememesi gerektiğini bildiği için susmuştu. Jongin ve Sehun bana soru sormaya çekiniyor olsa ki soru sormadılar.