Aradan bir ay geçmiş geçmemişti. Iyi kötü kendime geliyordum , onu hala seviyordum sizede çok saçma gelmiyor mu ? Uzaktan sevmek ? Hiç görmediğin birini sevmek , sadece sesini duyduğun biri...
Her neyse , yolda yürüyordum telefonumu evde bırakmıştım. Kafamı dağıtmak için sürekli yapıyordum bunu.. Eve geldiğimde telefonumda 1 cevapsız arama yazısını gördüm. Numarayı tanıyamadım ve ben aradım. Kim olduğunu bilmiyordum. Hemen açtı . Hayal diye seslendi. Ve o sesti . bu Bora'ydı. Biraz cevap veremedim. Orda mısın dedi. Evet dedim. Sürekli Özür diliyordu. Onu affetmemi istiyordu. Ben Hayır diyordum ama kalbim tam tersini söylüyordu.. 20 dk'lık bi konuşma sonunda ona önce hakaretler ettim ona şerefsiz olduğunu nasıl hiçbir şey olmamış gibi davranabildigini sordum. Tek kelime ağzına takılmıştı. Affet , tekrar olmayacak. Senin değerini bilemedim. Gibi cümleler ve ben gururumu ayaklar altına alıp evet demiştim. Arkadaşlarım bunun yanlış olduğunu onun değişmeyecegini söylüyordu. onlar haklıydı. Ama bilirsiniz kalp bunu dinlemez. Sizde onların söylediklerine aldırış etmezsiniz. Tekrar başa dönmüştük yine aşık leyla hallerime dönmüştüm. Artık buluşmaya karar vermiştik. Ben onun yanına gidecektim. Aileme sunacağım bahanem ise okul gezisiydi. Ona güveniyordum zaten gezi günü birlikti ;)
Gidecektim emindim ona güveniyordum her şey tamam gibiydi onun işi hariç. .
