စူးစူးရွရွအလင္းတန္းတခ်ိဳ႕ကိုခံစားလိုက္ရျပီး......
မ်က္လႊာနွစ္ခုေပါင္းစပ္ေနရင္းက..မခြဲနိုင္မခြာရက္ျဖစ္ေနၾကေသာ္လည္း..လူတို႕ရဲ႕ဘာသာဘာဝစူးစမ္းလိုေသာဆႏၵေၾကာင့္..မ်က္လႊာေလးနွစ္ခု၏ခ်စ္ျခင္းကိုဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္သည္...
*အိုးးးးးး..မ်က္စိစူးလိုက္တာ...*
အေမွာင္ေလာကမွာအခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေနေနရင္းကေန..အလင္းေရာင္ကမ႓ာထဲသို႕..ခ်က္ခ်င္းဝင္ေရာက္ရန္အတြက္..သူ႕ရဲ႕မ်က္လံုးစြမ္းအားကမလံုေလာက္..အခ်ိန္ခဏေလာက္ေတာ့ယူဖို႔လိုေသးသည္...
အလြန္႔အလြန္သံေယာဇဥ္တြယ္ေနၾကေသာမ်က္ခြံနွစ္ခုကို..စိတ္မရွည္ေတာ့စြာလက္ျဖင့္ပြတ္သပ္လိုက္ရင္း..သူ..အလင္းေရာင္ကိုက်င့္သားရေအာင္ၾကိဳးစားေနသည္...
အခ်ိန္အမ်ားၾကီးေတာ့မယူလိုက္ရပါ...မ်က္လံုးရဲ႕ျမင္နုိင္စြမ္းအားကိုသူရရွိသြားေလျပီ....
''ဟင္!''
အျဖဴေရာင္ကမ႓ာ....သူတစ္ေယာက္တည္းမတ္တပ္ရပ္ေနရသည္...တျခားဘယ္သူဘယ္အရာမွမရွိ...နတၳိ..အားလံုးကဟာလာဟင္းလင္း..စၾကာဝဠာထဲေရာက္ေနသလိုပင္ခံစားရပါသည္...
ဒါဘယ္ေနရာဘာပါလိမ့္?ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ?
ထိုစဥ္..သူ႔ရဲ႕ျမင္ကြင္းထဲသို႕..တစ္စံုတစ္ဦးသည္တေရြ႕ေရြ႕ဝင္ေရာက္လာပါသည္...အနီးေရာက္လာေလထိုလူ၏ပံုပန္းသဏၭာန္ကိုပိုထင္ေပၚစြာျမင္ရေလေပါ့....
ဒ႑ာရီဆန္တယ္လို႔ပဲေျပာရမလား..ပံုျပင္ဆန္တယ္လို႔ပဲေျပာရမလား...သူ႕ဆီတန္းတန္းမတ္မတ္ၾကီးေလွ်ာက္လာတဲ႔သူဟာ..သူၾကည့္ဖူးတဲ႔ဇာတ္ကားေတြထဲဲက..သူဖတ္ဖူးတဲ႔ပရေလာကစာအုပ္ေတြထဲက...death god(ေသမင္း)ဆိုတဲ႔သူရဲ႕ပံုစံနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ပါပဲ...အမည္းေရာင္ဝတ္စံုရွည္ၾကီးကိုဝတ္ဆင္ထားျပီး...ေရွးေခတ္ဆန္ဆန္အဆင္တန္ဆာေတြနွင့္...မ်က္နွာမွာလည္းၾသဇာအာဏာအျပည့္ဟိတ္ဟန္အျပည့္ရွိေနသည္...
သူလည္း..တစ္ခါမွမျမင္ဖူးသည့္ပံုစံနွင့္ထိုသူကိုေၾကာင္ၾကည့္ေနရင္းကေန..ေနာက္တစ္လွမ္းဆုတ္မိျပီ...
