Gözlerim beynim kalbim korkuyla çalkalanır ken Jason bana "iyi misin?" diyordu kafamda soru işaretleri varken nasıl iyi olabilirdim diye kendimle çelişiyordum.
Jason bana bakıp tekrardan
"İyimisin ?" Diye sorunca ayağa kalkıp
"İyi değilim eve gitmek istiyorum çekil önümden."
Diyip Jason u ittirdim o ise kolumdan tutarak
"Alice bekle dur bu şekilde bir yere gidemissin şuan ben seni götürürüm." dedi
Sinirle arkamı döndüğümde bağırmaya başladım
"Sen ve beni götürmek öylemi kimsin sen Jason önce sana yardım etmek istiyorum arkamı döndüğümde yok olmuştun sonra nasıl bir tesadüfse beni partide görüp güya yanıma geliyorsun ha dur dur ondan önce başka bise daha oldu evimin arka bahçesinde biri vardı ve ben aşağı inene kadar aa ne acayipse kaybolmuştu sonrada sen benim okuluma geliyorsun ve günler sonra okulda hiç bir şekilde yoksun sonra karşıma iki tane deli çıkıyor delilermi onu bile bilmiyorum aa bak ise bak gelip beni kurtariyorsun..
"Bak Alice beni dinle"
"Asıl sen beni dinle Jason benden uzak dur ne sen beni tanıdın nede ben seni tanıdım kafamda bu kadar soru işareti varken benden uzak dur."
Bunları dedikden sonra arkamı bile dönmeden koşarak uzaklaştım yanından bunu yapmak zorundaydım onu kurtarmaya gittiğim günden beri başıma gelmeyen şey kalmadı neden daha yeni tanıdığın insana bu kadar guvenirsin ki neden...
Eve varır varmaz önce etrafa baktım sonra kapıyı çalıp kapıyı açmalarını bekledim.
Teyzem kapıyı açtığında annem nerede diye sordum teyzenle üst katta diye söylediğinde hizla yukarı çıkıp annemin olduğu odaya yöneldim.
"Anne anne çok korkuyorum." Diyip anneme sarıldığımda annem önce şaşkınca bana bakıp sonra beni koltuğa oturtup "bebeğim ne yin var ne oldu " dedi bir yandanda elimi tutuyordu
Anneme bakıp hemen anlatmaya başladım
"Bugün eve gelirken herzaman ki kestirmeden geliyordum sonra sesler duydum Alice Alice birileri benim adımı söylüyordu." Bunu derken annemin gözleri cok fazla korkuyla bakıyordu
Devam ettim
"Sonra etrafıma baktım kimse yoktu geri önüme döndüğümde"
"İki kisi geliyordu karşıdan sim siyah giyinmislerdi anne bana anahtariz dediler herşeyin bir vakti var dediler."
Annem daha çok korkmaya baslamisti ki ellerimi daha çok fazla sıkmaya basladı
Bana bakıp elinin birini yüzüme dokundurarak " sonra ne oldu başka bişe dedilermi başka bir şeyden bahsettiler mi " dedi
Bende
"Ona gerek kalmadı Jason dediğim çocuk geldi onu görünce korkup kaçtılar hemen ." Dedim
Annem yüzümü iki eliyle de tutarak
" Beni iyi dinle Alice o çocuktan uzak dur O çocukla tanıştığından beri neler geldi basina lütfen ondan uzak dur ." Diyip bana sımsıkı sarıldı bunları derken gözleri kan çanağı gibiydi
Teyzem içeri girene kadar annem bana sarılmaya devam ediyordu ben ise onun hızla atan kalbini dinliyordum.
"Alice hadi gel tatlım sana yemek hazırladım odana gidelim hadi ." Dedi teyzem anneme yine sarılıp teyzemle odama gittim.
*************************************** JASON
"Dinlemiyorsun bunu ona yapmak zorunda değiliz bunun farklı bir çözümü vardır."
Kafamdan Alice'sin korku dolu yüzü gitmiyordu delirmek üzereydim ki Clara elimi tutup
"Bizmi degerliyiz yoksa o kızmı biz yıllarca o kiz ve o kızın ailesi yüzünden dünyadan uzak tutulduk bunun hesabını kim nasıl sorucak bizim yasayamadigimiz hayatın hesabını kim sorucak."
Dediginde elimi elinden çekip
"Siz ne yaparsınız yapın ben yokum Clara anladın mı? Dedim
Hizli adımlarla odadan çıkacakken Bay Clarkin kalin sesini duydum
"Demek sen yoksun artık Jason."
Arkamı döndüğümde adamlarıyla beraber bana bakıyordu onu buraya cagiranin Clara olduğundan emindim
"Evet yokum bay Clark bana böyle olacağını soylemidiniz onların hiç bir suçu yok." Dedim
Bana bakıp gülerek
"Hiç suçları yok öylemi geçmişte neler oldugunu hiç bilmemis gibi konuşuyorsun Jason bu hikayenin sonunda ölücek olan bir kiz için bunlar çok vicdani hareketler bunlar.....
Sözünü kesip
"Siz ne yaparsanız yapın siz etrafda dehşet sacarken ben sizin tarafta olmicam bay Clark."
Bu sözlerim üzerime arkamı donup giyirdum ki arkamdam Clara seslendi
"Jason çok üzgünüm."
Önümü döndüğümde kalbimin ortasında kocaman bir ağrı hissetmistim. Bu ağrı ise benim bayılmama neden olmuştu...
*************************************** BAYAN BELLA ( Alice in annesi )
"Ellie ne yapıcaz bir gun bunun olma korkusuyla havkins den taşındık bu normal yaşama geldik."
"Bak Bella Alice 'in bir gün bunu yasacagini biliyorduk vakti gelmişti onun artık asıl yaşaması gereken yere gitmesi gerekiyor bunu yıllar önce adam'slar bile söylemişti."
"Hayır Ellie bunu ona yapamam eğer oraya geri dönersek her şey daha kötü olur."
"Peki Bella peki burda herşey daha kötü olursa normal yaşamın içinde evreni bir düşün neler olacağını bir düşün."
Kardeşimin bu dedikleri üzerine çok fazla korkmuştum Alice normal biri değildi bunu Alice in haricinde Madelaniee ve Dylan da bilmiyordu
"Ellie yarın bayan Victoria Adams la konuşmaya gitmemiz lazım daha fazla bekletmeden."
Balkondan çıkıp kızımın odasına gittim kapıdan onu izlemeye başladım. Okadar masum okadar herşeyden habersiz diki bunu ona nasıl dicektim sen güneşin ve ayın kızısın sen melez olansin nasıl dicektim ve dahada kötüsü diğer var olanlar bunu nasıl karsilacaktı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
