Var Olanlar

Bölüm 6

"Taşınmak mı ? Nereye ben bir yere gitmek istemiyorum anne okulum , arkadaşlarım herkes burda."

"Bilmiyorum Alice ama buna mecburuz taşınmamız lazım."

"Teyze birşey desene senin de herşeyin burda başka bir eyalete gitmek istiyormusun?"

"Alice teyzecim senin üzüntünü anlıyorum ama gitmek yeni başlangıçlar demektir."

Offf annee gitmek istemiyorum burdan off diyerek elime çantamı aldığım gibi dışarı çıktım.

Madelaniee arayıp size geliyorum diyip arabaya bindim.

"Madelaniee sana inanıyorum nedemek biliyordum ben"

Made bakip bir yandanda telefona bakıyordu

"Alice tabiki biliyordum çünkü bizde tasiniyoruz "

Dedigiyle şoka girmistim

"Nasıl sizde tasiniyorsunuz."

"Bildigin taşınıyoruz eskiden o birlikte yaşadığımız ev varmış oraya taşınıyoruz hatta yine ve asıl bomba babamda bizde geliyor belki yeniden barışa bilirler annemle."

Madelaniee a bakıp bu kadar  şeyi onun bilipte benim bilmemem zoruma gitmişti .

"Made bana neden söylemedin bende burda üzülüyorum Dylan ve seni göremicem diye " dedim

Made ise bana bakıp gülerek
"Sanki ben Dylan i çok görüyorum sürekli kızların peşinde okulada gelmiyor artık sadece sabah geliyor eve duş alıp geri çıkıyor."

Şaşkınca bakıp
"Evet ne Zamandır görmüyorum onu ama neden öyle yapıyor."

"İnan bende bilmiyorum ama sanırım kadınlar için yetersiz geldiğinde onu tekrardan görebilicez." Diyip kahkaha attı

O dediği üzerine abuk subuk konuşmaya devam ettiğinde "kes şunu" diyip kafasına yastığı fırlattım.

"Ne yalan mı ama yakında birinden hastalık kapıcak."

"Evet haklısın birinin ona dur demesi lazım." Dedim evet Made haklıydı Dylan çok fazla oluyordu artık bu onun için iyi değil "umarım düzelir." Devam ettim

Çok geçmeden içeriye made in annesi geldi.

"Alice merhaba tatlım senin burda olduğunu bilmiyordum geçen yaşadığın şeyler için cok üzgünüm annenle biraz sohbet etmiştim ondan öğrendim."

Dedi elinde ki şarap bardagini kafasına dikerken ben ise

"Teşekkür ederim bayan Hemilton annemin size bahsettiği den haberim yoktu." Dedim o ise

"Ah doğrudur tatlım biz anneler herşeyden çocuklarımıza bahsetmeyiz. Ha bu arada Dylan nerde yine mi gitti?"

Dedi made ise

"Bayan Hemilton oğlunuza sahip cikmiyorsunuz Aitse olup gelicek haberiniz olsun." Dedi bir yandan da gülüyordu

"Aman Tanrım Madeleinee sakın böyle düşüncelere kapılma hemen gidip oğlumu bulmam lazım aklıma neler geldi yine ah annelik sen nelere kâdirsin."

Diyip hızla odadan çıktı Made ise bana dönüp

"Biri artık ona dur dicek."

Bu dedigiyle kesinlikle diyip kafa salladım ve önümdeki keki ağzıma attım.

***************************************

"Alice Alice bak ben burdayım ben gerçek senim "

Arkamı döndüğümde kimse yoktu sağıma soluma baktım hiç kimse yoktu ama sürekli aynı kelimeleri söyleyen kadının sesi geliyordu.

"Güneş ve Ay Alice güneş ve ay ben burdayım ben gerçek senim Alice "

"Kimsin sen bana kendini göster nerdesin?"

"Alice ben burdayım senin içinde bedeninde ruhunda kalbinde."

" Sen ben olamazsın çık dışarı sen kimsin hemen çık karşıma."

Adımlarımı hızlandırıp koşmaya devam ettim  ne kadar kosarsam o kadar o sesten uzaklasacagimi hissettim ama gitmiyordu hala benimle geliyordu

"Alice ben burdayım Güneş ve Ay Alice güneş ve ay ben seninleyim."

"Git başımdan git sus artık sus sus artık git git."

Ormanda dört dönmeye başlamıştım koşuyor ama ilerlemiyor gibiydim aynı ,  ağacın arkasına saklanıp gözlerimi kapattım sesin gelmemesi için kulaklirıma ellerimle bastiriyordum.

Gözlerimi açtığımda karşımda ayna her yerde parlayan kelebekler güneşin ışınları vardı sanki cennete düşmüştüm.

Karşımda duran aynaya doğru ilerledim aynaya baktığımda Jason bana bakıyordu koşmaya başladım ben kostukta ayna benden kaçıyordu.

Dur dur bekle Jason jeson bekle gitme

Ağaca çarpıp yere düştüm...