Kim Taehyung-KTH

8-Gözler

hatırlatma

gözlerimi kapattım ve sıkıca yanımda oturan Taehyung'un koluna tutundum

"yah! sen kendini ne sanıyorsun! bıraksana kolumu!"

sessizce

"biraz susar mısın? başım dönüyor"

Hoseok hemen gelip beni tutmuştu

"sen iyi değilsin gel bi revire gidelim"

"başım çok dönüyor, burada öylece beklesem olmaz mı?"

"olmaz, hadi kalk revire gidiyoruz"

beni kaldırdı ve kolumu omzuna atıp belimden destekledi

gözlerimi açamıyordum

"gözlerini açsana Mi Cha"

"açamıyorum ki başım çok dönüyor"

bir an olduğum yerde durup başımı tuttum yüzümü buruşturdum ve sonrası karanlık...

........................................

gözlerimi açtığımda revirdeydik ve başımda odanın içinde bir ileri bir geri giden suratsız bir Hoseok vardı

sessizce "Hoseok?" dememle bana baktı

"bir an hiç uyanmayacaksın sandım" diyerek burnumun dibinde bitti

Hoseok bu grupta en samimi ve içten konuştuğum üyeydi

samimiyeti sıcaklığı ve canayakınlığı ile insanları etkilemeyi başarıyordu

"sen başımda bekleme ve çalışmalarına dön"

"ama Mi Cha..."

"bu bir emirdir Hoseok"

gelip bana sarıldı ve

"iyi dinlen"

diyip odadan çıktı

bende uzandım ve tavanla bakışmaya başladım

biraz kendime gelince hemşireyi çağırdım

serumu çıkarınca dans odasına geri döndüm

beni görünce grup kucaklaşması yaptılar ve ben biraz daha böyle kalırsak boğulacaktım sanırım

"çocuklar tamam iyi güzel hoş da boğulacağım şimdi"

gülerek ayrıldılar

onlar beni kucaklamayı bırakınca gözüme ilk çarpan şey kenarda dikilmiş yine o suratsız ifadesiyle bana bakan Taehyung olmuştu

göz göze geldiğimizde ne o ne de ben gözlerimizi çekiyorduk

gözleri karadelik gibiydi 

içinde kaybolmuş, dalıp gitmiştim

Hoseok ellerini gözümün önünde sallayınca Taehyung'un artık orada olmadığını ancak farkedebildim

"ne oldu dalıp gittin?"

"yy-yok bişe ya"

hemen kaçtım ve duvarın kenarına oturup dosyaları incelemeye çalıştım

bak çalıştım diyorum 

çünkü Taehyung'un karadelik gibi beni içine çeken gözleri aklıma geldikçe dalıp gidiyordum

belki 5 dakika

belki 10 dakika

belki 20 dakika...

kendi kendime daldığımı farkedince sayfayı incelemeye çalışmaya devam ediyordum

gözleri bana birisini hatırlatıyordu

aklıma gelen şeyle zorla yutkundum

gözlerinin bana hatırlattığı kişi

babamdı...