Kim Taehyung-KTH

11-Kaza

bir insana kırmızı renk bu kadar mı yakışır yaa...

hatırlatma

bacaklarımın arasından tam karşılarımda oldukları için üyeleri görebiliyordum

arada bir topluca bana bakıp bir şeyler fısıldaşıyorlardı

ara sıra tek tek baktıkları da oluyordu

saate baktığımda 7 olduğunu gördüm

izin istedim ve çantamı toplayıp eve gittim

bu gece çalışmaktan ve ağlamaktan uyuyabileceğimi sanmıyordum

.......................................

evet tam da düşündüğüm gibi oldu şuan saat sabahın 7'si ve ben gram uyku uyumadım

ne kadar güzel(!)

üzerimi değişip soğuk bir duş aldım kendime gelebileyim diye

tam tişörtümü giydim ki kapı çalındı

gidip açtım

gelen Taehyung idi

e iyi ama benim evimi nereden biliyordu?

nefes nefeseydi

ben kapıyı açınca bir an duraksayıp yüzüme baktı

elini yanağıma koydu ve

"bu yüzünün hali ne?"

gözlerim gene gözlerine takılmışken yanında getirdiği güneş gözlüğünü taktı

düşünceli olması beni biraz olsun mutlu etmişti

o sırada sesli bir çarpışma sesi duymamızla dışarı çıktık

bir araba ters şerite girmiş ve öbür arabaya çarpmıştı

aklıma annem ve babam gelince arabaların yanına koştum

sıkışan kapıyı zorla açtığımda birinci arabada sadece bir delikanlı vardı

hemen onu sıkıştığı yerden çıkardım

hızlıca onu kontrol edip öbür arabaya geçtim

arabanın kapısını açtığımda içerideki hanımefendi bana tanıdık geliyordu

onu arabadan zorda olsa çıkartıp yüzündeki kanı silince onun yengem olduğunu gördüm

yengem bana neredeyse her ay en az 1 kere gelirdi

gözlerim dolmaya başladı

Tae ambulansı aramıştı

nefes alıyormu diye burnuna parmağımı tuttuğumda nefes almıyordu

hemen boğazından nabzına baktım ama nabzı da atmıyordu

çenem titremeye başlamıştı

ne yani şimdi hayatta olan tek akrabam olan yengemi de mi kaybetmiştim?

Taehyung yanıma gelip durumu anladığında

üzgün bir surat ifadesiyle bana baktı

"hh-hayır o ya-ya-yaşıyor"

yengemin ölü bedenine sıkı sıkıya sarıldım ve saçlarını okşadım

"ss-sende bb-beni bırakıp gg-gidersen bb-ben nne ya-yaparım?"

"Soo Min uu-uyan!" diyerek bedenini sarstığımda Taehyung beni tutup oturduğum buz gibi asfalttan kaldırmıştı

"T-t-taehyung bi-birşeyler ss-söyle bb-bana o-o yaşıyor de!!!" diye bağırarak onu sarstığımda onun da gözleri dolmuştu

öbür delikanlı da uyanmış sessizce oturduğu yerden bizi seyrediyordu

siren sesiyle sokağın başına döndüğümde ambulansın geldiğini gördüm

delikanlı yavaşça oturduğu yerden kalktı

yanıma geldi ve sırtımı sıvazladı

ona baktığımda gözleri dolmuştu

"kk-kendini çç-çok üzme"

yakasını tuttum ve sinirle

"niye ters şeride girdin ha? NİYEEEEEEE?"

diye bağırarak onu sarstım

biraz sarsmama izin verdikten sonra elleriyle bileklerimi tuttu ve

"yanlız ben değil, o ters şeride girmişti"...