Aynı bulutun altında

Sadece arkadaş

<<biraz geç oldu ama olsun keyifli okumalar>>

Sahilde daha fazla konuşmadık. Bizim sözlere ihtiyacımız yoktu. Şarkılarımız vardı. Keremin arabasıyla sahilden ayrıldık. beni eve bıraktığında saat akşam 9 a geliyordu. Aslı evdeydi. Her zamanki köşesinde her zamanki gibi oturuyordu. 

O sırada telefonum  çalmaya başladı. Arayan annemdi. akşamın bu saatinde aradığına göre önemli bir şey vardı. 9 da onlar kim bilir kaçıncı rüyasını görürdü normalde. Endişeli ve yorgun bir sesle telefonu açtım. ''Alo!?'' annem endişelendiğimi anlamış olacak ki hemen konuşmaya başladı.

'' Kızım sakin ol sadece yarın ziyarete geliceğimizi haber vermek istedim.''

'' Anne iyi misiniz? doğruyu söyle.''

'' iyiyiz kızım dedim ya sadece haber vermek için .. senin sesin niye bu kadar yorgun?''

sıkıntı yok anne sadece bir ceset gömdüm. zamanda yolculuk yapıp beni öldürmek istediği için  öldürdüğümüz cesedi  ve gizemli mektuplar alıyorum sıradan günlerden biri işte..

''  İyiyim anne ders çalışıyordum yoruldum biraz''

'' Tamam kızım Aslı kızıma da selam söyle seni çok seviyoruz hadi yarın  görüşürüz.''

'' tamam anne onun da sana selamı var bende sizi seviyorum bye bye.''

Gidip aslıya annem gilin geleceğini haber verdim. Hazırlık yapmam gerekti ama çok yorgundum. yatağıma girip yorganı kafama kadar çektim Uyumaya çalıştım. Olmuyordu gözlerimi kapattığım anda kadın aklıma geliyordu. Keşke yüzüne bir kerecik baksaydım. saat 11 e kadar yarım yamalak bir uykuyla uyudum. Kafamın içindeki sesler akıl almaz bir şekilde artıyor. Yankı yapıyordu. ''Hem ölü hem de diri...'' ''hem ölü...'' ''ölü..'' daha fazla dayanamayıp yataktan kalktım. ılık bir duşun ardından mutfağa geçip annemgile hazırlık yapmaya başladım. aslı televizyonun karşısında uyuyakalmıştı. saat 5 e kadar mutfaktaydım. biraz daha uyumazsam bayılacaktım. yatağıma geçip saat 10a kadar yine yarım yamalak uyudum.

Artık annemlerin gelmesine çok az kalmıştı.Aslıyı uyandırdım ve hazırlanmak için odama geçtim. Bitkin haldeydim özenli ama öylesine bir kazak ve pantolon alıp giyindim. Makyaja ihtiyacım vardı. Annem beni böyle görürse kesin endişelenirdi. makyajdan sonra evi temizlemeye koyuldum. 3 de anca bitti baya pasaklıymışız. Tam o sırada zil çaldı. Annem ve babam ne de çok özlemişim hal hatır sorup içeri davet ettim. İşte tam o sırada bir kez daha zil çaldı. gelen keremdi. müthiş zamanlama elinde bir de çiçek çikolatayla gelmiş hey allahım ya hesaplasak denk gelmezdi. kimdi kerem? ne diyecektim anne ve babama keremi alıp annemler görmeden dışarı çıkardım.

''Senin ne işin var burada?''

'' seni ziyarete geldim olamaz mı? neden bu  kadar endişelendin?''

'' Annemle babam geldiler. elinde çiçek ve çikolatayla gelen yabancıyı nasıl tanıtmam gerek onu düşünüyordum. Bence sen git yarın gel hadi lütfen.''

'' Yabancı mı? bırak bu yabancı kendini tanıtsın.''

daha ne olduğunu anlamadan beni geçip kapıyı açtı İşte şimde başlıyacaktı her türden sorular... o

''Selam teyzecim amcacım nasılsınız? iyisinizdir inşallah.

annem bana gözleriyle kim bu diye sorarken cevabını kerem verdi hiç beklemediğim bir cevapla

''Ben ışık'ın erkek arkadaşıyım kerem ben hoşgeldiniz tekrar.''

neee?!! erkek arkadaşım mı? ne diyordu ? neyin öcünü alıyordu? Sanırım ona yabancı dememe bozulmştu. napacaktım şimdi? her zaman yaptığım gibi saçmalamaya başladım.

''Evet erkek ve arkdaşım, normal arkadaşım ,sıradan erkek olan bir arkadaş.. sadece arkadaş..''

Kerem nasılda eğleniyordu annem bana bir sonra konuşacağız bakışı attı ben de kereme bunun hesabını sonra  soracağım bakışı attım. gergin ortamı dağıtmak adına annem konuşmaya başladı.

''hoş bulduk oğlum iyiyiz çok şükür ışık senden hiç bahsetmedi.(bana atılan bir aşk olsun bakışı) Anlat bakalım kimsin sen bakalım?''

Kerem kendini anlatırken içeriden bizi dinlediği her halinden belli olan ağzı kulaklarındaki Aslı içeri girdi. Hal hatırdan sonra konu yine kereme geldi.

''Kızım sen tanıyor muydun keremi? bana neden söylemedin ikinize de çok kırıldım.''

'' Evet tanıyordum serpil teyze ama o kadar yoğunduk ki unutmuşuz sen bizim kusurumuza bakma''

babam keremle konuşmaya dalmıştı. ben mutfağa girip yemekleri ısıttım ve sofrayı kurdum. Birlikte oturduk yemeğe. Tam bir yudum su içerken annem o soruyu sordu.

''Eee kızım nerede tanıştınız?''

su boğazıma kaçtı öksürmeye başladım. O sırada düşünecek zamanım da oldu.

'' Kerem üniversiteden çıkarken... şey... bana çarptı biraz yanlışlıkla..''

Bu nasıl bir uydurma şekliydi? cidden bunu söylemiş miydim? o sırada bu sefer de şokla su boğazına kaçan Aslı ve Kerem öksürmeye başladılar. Evet takdire değer bir oyuncuydum.

''Nee?!'' 

annem bağırmıştı birden. Off bravo ışık

'' Anne sakin ol önemli bir şey değildi. Hem oldu bitti işte''

babam da annem de şok içerisindeydi. Neyse en azından yalan söylediğimi düşünmeyeceklerdi. Aslı yalan söylediğimi anlamıştı. konuyu dağıtmaya  çalıştı.

'' serpil teyze eskişehir nasıl? bıraktığımız gibi mi?

konu dağılmıştı. Aslıya bir teşekkürler bakışı attıktan sonra lavabonun yolunu tuttum. yüzümü yıkarken Kerem de geldi.

'' vay bee normal erkek olan arkadaş.. sadece arkadaş demek..''

gözlerinin içine bakıp üzmek canını yakmak istercesine tekrar ettim. Ama haklıydım.Yaptığı çok kötüydü.

''Sadece arkadaş...''

<<bu bölüm de bu kadar uzun oldu sanki bi sonraki bölümde buluşmak üzere>>