yine karşıma aniden çıkmıştı. çok yorgundum ama istekleri konusunda oldukça kesin ve net gibi gözüküyordu. onunla takılmak istemiyordum . olanlardan sonra içimde hep bir korku vardı artık. kendimi yapyalnız ve kimseye güvencesi kalmayan biri gibi hissediyordum. diğerlerinden korkarken artık kime güvenip güvenemiyeceğimi şaşırmıştım.
Cemal: hey
Nisa: pardon.
Cemal: söylediklerimi duyduğunu farz ediyorum. gidelim artık, geç olucak
Nisa: bu gün çok yoruldum. eve gitmek istiyorum.
bana sadece düm düz bakıyordu. yüz ifadesini okuyamıyordum, ne hissettiğini, ne planladığını sezemiyordum. beni kolumdan çekiştirmeye devam etti.
Cemal: yorgunsan orada dinlenirsin, hadi
hiç bir şey diyemedim, beni kendiyle beraber çekmeye devam etti. yol boyunca ikimizde hiç bir şey demedik. kafenin önüne gelmemize rağmen ne olduğunu hala anlayamamıştım. içeriye girdik. her hangibi bir masaya oturduk. her şey çok çabuk gelişiyordu. Cemal çoktan garsonu çağırmıştı.
Cemal: ne istersin ?
bana arkadaşça davranmaya çalışıyordu. ama sadece çalışıyordu. daha önceden fazla arkadaşı olmadığını tahmin ediyorum, belki de hiç olmamıştır. konuşması, tavırları, insanlarla doğru bir şekilde iletişim kurmayı bilmiyor, belki de beni hiç anlamıyordu, düşünemiyordu. bende düşünemiyorum, benim cevap vermemi bekliyordu ama düşünecek daha fazla ve daha önemli şeylerim var benim.
Nisa: şey, fark etmez. sen ne istersen ondan olsun.
onaylayıp garson çağırdı. konuştuklarını görüyordum ama sanki konuşmalar kulağıma gelmiyordu. her ne kadar duymak istesem de kalbim buna izin vermiyordu. bu olanlar beni çok değiştirmişti. artık eski Nisa gibi hissetmiyordum. fiziksel hiç bir şey değişmemişti ama kendimi asıl kendim gibi hissetmiyordum. "asıl kendim", ben gerçekten kim olduğumu biliyor muyum ? ben kimim ? bunları uzun zamandır kendime sormadığımı anladım. önceden de bunları kendime sormazdım zaten. neden sorayım ki ? hiç bir problemim yok, sadece yaşıyorum. fakat şu an bunu anladım, insan kendini sorgulamazsa kim olduğunu asla hiçbir zaman keşf edemez. bunları şu an anladığıma o kadar pişmanım ki. sahip olduklarım, düşüncelerim, etrafım, her şeyim yapay. bunların hiç birini ben yapmadım, ben karar vermedim. şu an da hiç birini sorgulamadan sadece yaşıyorum. ben sadece yaşıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuz Aşk
Fantasy"ya bir ay içinde kurtulursun, ya da o korktuğun canavarlardan birine dönüşürsün."
