MUAŞAKA

Sorma Bölüm 3

                                    ''Sorgulanmamış bir hayat yaşamaya değmez''

Berşan ardına bakmadan çıktığı evden hızlı adımlarla uzaklaştı. Yabancısı olduğu bir şehrin ıssız ve dar sokaklarında nereye gideceğini bilmeden yürüyordu. Sert esen rüzgar yüzünü yalayıp uzun saçlarını sağa sola savuruyordu, üzerinde incecik bir kazak ve pantolonla çıktığı evde kalbi gibi kıyafetlerini de bırakmıştı. Havanın yeni yeni aydınlanmasıyla işe gitmek için sokağa çıkan insanlar soğuk havada incecik kıyafetlerle yürüyen kıza şaşırak bakıyorlardı. Üzerindeki bakışları hisseden Berşan donuk bakışlarını onlara yöneltti. Genç kızın kendilerine dik dik baktığını görenler başlarını çevirerek yollarına devam ettiler. Oysa  Berşan yaralarımı görün der gibi bakmıştı hepsine ...İçimde öyle bir yangın var ki hepinizi kat kat giydiren bu soğuk havayı bile hissettirmiyor bana demek istedi. İnsanların başlarını çevirerek yollarına gitmeleriyle yürümeye devam eden Berşan nereye gideceğini bilmeden yürüdü. Güneşin tam anlamıyla doğmasıyla aydınlanan havaya başını kaldırarak  uzun uzun baktı. Biraz önce gri olan gökyüzü şimdi bembeyaz  gözüküyordu. Keşke dedi içinden keşke bende tekrardan bembeyaz bir hayata başlasam yaşadığım tüm kötü anları beynimdem silebilsem ...Kalbini sıkıp duran el nefes almasını zorlaştırmaya başlayınca durdu.Elini kalbine götürerek derin derin nefes almaya çalıştı ama bir türlü yapamadı. Kalbi sıkışıyor nefes alamıyordu o an da bedenini bir kaygı kapladı. Bu kaygı onu korkutuyordu. Tekrardan  nefes almaya çalıştı ,olmuyordu...Bir türlü nefes alamıyordu .Hızlı hızlı atan kalbi onu zorluyordu. O anda zor bela attığı iki adımla bir kaldırım taşının üstüne oturdu. Sakin ol Berşan dedi kendine sakin ol...Yaşadığı panik atak krizini ancak kendini sakinleştirerek atlatabilirdi .Ona kendinden başka kimsenin yardım  edemeyeceğini  çok iyi biliyordu.O anda beyninde dönüp duran Ali'nin sesini susturmak  istedi .Bir türlü susmayan sesle ellerini kulaklarını kapadı  avazı çıktığı kadar 

-SUSSSSSSSSSSSSS diye bagırdı .Yoldan geçen kedileri bile ürketen sesi, bütün dikkatleri  üstüne çeken Berşan  dizlerini karnına doğru çekti. Başını dizlerine  yasladı, kollarıyla kendini gizleyerek ağlamaya başladı. Öyle içli ağlıyordu ki ,genç  kızının sesini duyan insanlar ona üzülerek  baktılar yardım edip etmemek arasında çelişkiye düşen insanlar karasızlıkla yollarına devam ettiler . Bir süre sesli sesli ağladı  Berşan ,nefes alamadığını kalbinin sıkıştığını  hissetmesine  rağmen dizlerine yasladığı kafasını  kaldırmadı. Kendine kendine konuşarak 

-Anne...

 dedi sanki annesi yanındaymış gibi. İçinden geçenleri ona anlatıyormuş gibi konuşmaya başladı.

- İçimde bir his var Anne ...Çığlık çığlığa bağırıyor ama kimse duymuyor, canım yanıyor kalbim acıyor kimse el uzatmıyor.. Bana hayal kurduranlar o hayallerin altında bıraktılar  beni düşündükçe eziliyorum ...Ölüyorum içten içe ölüyorum ama kimse farketmiyor anne ...Kimse gelip  de iyi misin demiyor beni merak etmiyorlar.. Yardım et anne yardım et.. Beni gelip kurtar bu lanet şehirden ...Mis kokulum dediğin kızını bu kötü insanların arasından kurtar...S

essiz sessiz döktü gözyaşlarını .Üşümekten uyuşan bedenini yavaşca hareket ettirdi. Titremeye başlayan vücuduna hakim olamıyordu. O an da  yanına gelen siyah kundura ayakkabıların sesini duydu başını kaldırmak istesede yapamadı titreyen bedeni onun hareket alanını kısıtlıyordu .Omuzlarına bırakılan siyah kaşe kabanla bir anda ısınır gibi oldu kimin olduğunu bilmediği kabanı  omuzlarında itmeye çalışmadı çünkü çok fazla üşüyordu ,  iyice  sarınarak bedenini açıkta kalan yerlerini örttü. Vücudunun yavaş yavaş ısındığını hissedince başını kunduralardan yukarıya doğruya yavaşca kaldırdı. Görüş alanına ilk önce siyah kumaş pantolon girdi daha sonra  siyah ceket ve beyaz gömlek  adamın takım elbise giyindiğini anlayan Berşan tam kafasını kaldırıp yüzüne bakacakken bir anda duyduğu silah sesleriyle adamın  üstüne kapanması bir oldu görüş açısının tamamen kapanmasıyla kesik kesik nefes alan Berşan başını  korkarak  üzerindeki adamın göğsüne yasladı. Bir anda acı bir fren sesiyle birlikte  koşarak yanlarına gelen  adamların ayak seslerini duydu. Söyledikleri ismi tam duyamasa da;