Heart Beats.

Chapter 1

Her Pov (Jelli)

"Grabe naman sobrang dami ng paper works ko na that will ba pass na tomorrow" sabi ko habang nakapalumbaba at napabuntong hininga pa.

Ako nga pala si Jelli Quirs. Isa akong Marketing Consultant ng isang konpanyang pagmamay-ari ng isang Mr. Oh. Bago pa lang ako kaya di ko pa nakikilala ang boss ko.

Pag naririnig ko ang apelyidong Oh, di ko maiwasang maalala ang taong minahal ko limang taon n ang nakakalipas, pero sa isang iglap nawala yun ng di ko alam basta alam ko lang di na siya ang sinisigaw ng puso ko.

FLASHBACK

(Sa isang park, February 12, 2010)

"Jelli, ayos ka lang ba?" may pagalalang tanong sakin ni Sehun.

"A-ah e-eh wala naman." sabi ko na lang na may pilit pang ngiti.

"Hon, parang may problema ka eh. Wag kang mahiya handa akong makinig" sabi niya at ngumite

"Hon, tungkol kasi to satin" may pag-aalinlangan kong tugon.Ayoko siyang masaktan pero ayaw ko siyang paasahin. Tadhana na rin ang kusang naglalayo sa amin.

"What about us?" may pagtataka sa mukha niya.

"Sehun.. Kasii... ammhh.. " parang di ko masabi. Parang gustong sumabog ng puso ko sa sobrang sakit. Pero kailangan kong gawin.

"What?" may pagtataka sa mukha niya.

"Sehun lets break up" parang may sumaksak sa puso ko. Gusto kong bawiin yung sinabi ko. Gusto kong umiyak pero kailangan ko na siyang palayain.

"Jelli wag ka namang magbiro ng ganyan. Alam mong mahal na mahal kita. Alam mo yan. Ikaw ang unang babaeng minahal ko. Bat makikipaghiwalay ka? " halata sa muka niya ang gulat at lungkot, medyo naluluha na din ang mga mata niya.

"Sehun I just want to end this tiring relationship between us. Nagsasawa na ako. Di ko na kaya. I-I j-just dont love you no more." sabi ko habang naramdaman kong bumagsak ang mga luha ko.

Nakatingin lang siya sa mata ko habang nakikita kong umaagos na ang mga luha niya sa pisngi niya nawari'y di pa nag-sink in ang mga sinabi ko sa kanya.

"Jelli alam ko nagbibiro ka lang. Diba okay naman tayo. Masaya ka naman pag magkasama tayo diba?" Jelli wag mong gawin sakin to?! " saad niya habang nakakapit ang kamay niya sa braso ko.

Sehun kung alam ko lang kung gaano kita kamahal. Mahal na mahal kita. Ikaw lang ang lalaking minahal ko at lalaking mamahalin ko. pero kailangan ko tong gawin for our own sake.

"take your hands off me. "tinanggal ko ang kamay nya sa braso ko.

"Sehun di na kita mahal. Wag mo ng ipilit pa ang sarili mo sa akin. Siguro di tayo para sa isa't isa kaya dito na lang tayo. Im sorry but I need to leave you" seryosong sabi ko habang nakatingin sa luhaang mata niya.

"J-Jelli why do you need to do this to me. Wala akong maisip na dahilan para iwanan mo ako. sabi niya habang umiiyak.

"Sehun this is not working like we used to be. Siguro mali tayo ng desisyon na pumasok sa isang relationship dahil masyado pa tayong bata. Sorry dahil binreak ko yung promise ko na I will love you until the end of infinity but it's all fvcking fairytale. Forever doesn't exist. I loved you but I think its would be the end." naiiyak kong tugon

Matagal siyang di umimik. Di malaman kung anong sasabihin. Alam kong nasasaktan siya pero we need to end it.

Pinunasan ang mga luha sa kanyang pisnge. "Fine." na may mapait na ngite. "Thats what all you want. Then leave me. Ganyan naman kayong mga babae palibhasa di kayo marunong umintindi mga sarili nyo lang iniisip nyo. Then fine break kung break. Ikaw naman laging nasusunod. Bat ba kasi ako naniwala sa t*nginang pagmamahal na yan. Jelli sobrang sakit " may hinanakit niyang saad habang kita mo sa mata niya ang lungkot, galit at panunumbat.

"Im so sorry Sehun. I dont mean to hurt you" nasabi ko na lang.

Namagitan sa amin ang nakakabinging katahimikan. Di alam kung bangungot ba itong nangyayari sa aming dalawa.

"So this will be the end?!" sabi ko. "Goodbye Sehun" at tumalikod na ako. Habang hakbang palayo sa kanya ang siyang tulo ng luha ko. Rinig ko ang pagsuntok niya sa pader habang umiiyak dahil alam kong sobrang nasaktan siya sa ginawa ko.

Nadatnan ko na lang ang sarili ko na papuntang kwarto mugto ang mata kakaiyak. Gulong gulo ang isipan sa mga nangyari.

Mahal na mahal kita Sehun di mo lang alam kung gaano kita kamahal. Maiintindihan mo rin kung bakit ko nagawa yun balang araw. Sana mapatawad mo ako sa nagawa ko sa'yo. God knows how much I love you.

-END OF FLASHBACK-

Siguro di pa ako handang makita siya ulit. Pero kung magkita man kami alam kong may iba na. There's a wall between us. Galit siguro siya sa akin o may iba na siya. Parang di ko kaya. Hanggang ngayon mahal ko pa rin siya

Regular na ang trabaho ko dito sa kompanyang ito. Halos isang taon nako dito pero di ko pa rin nakikita ang CEO ng kompanyang ito. Ang sabi nila nasa Korea daw for some business matters. Pero tagapagmana lang daw siya.

"Out na ako Nikka. Bye, see you tomorrow" paalam ko sa kasamahan ko sa trabaho.

Nasa labas na ako ng company na naiwan ko pala ang wallet ko sa desk ko kaya dali dali akong pumasok, umakyat sa 7th floor at pumunta sa desk ko. Pagkalabas ko ay may nakita ako sa di kalayuan na mga formally attired man na may mga kasunod na mukhang mga investor. Mukhang itinu-tour sa kompanya. Matangkad siya, may kulay ang buhok at payat. Di ako nagkakamali siya si Sehun?!

"Good Evening Mr. Oh. Welcome to your company. Nice to see you again here" nakangiting bati ni Abigail na isa sa mga supervisor sa kompanyang ito.

"I personally went here to close a deal with our foreign investors" pormal na sabi nito na walang reaksyon

"Okay Sir. I have to go. Excuse me" paalam ni Abigail at umalis.

As they walk towards me di ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. my Heart beats fasts as he go near me.

Yumuko ako at nagmadaling maglakad ng biglang may tumawag sa likuran ko.

"Miss nahulog mo yung keys mo oh?!" sabi ng pamilyar na boses. Boses na sobrang namiss ko na sa limang taon ko ng di narinig.

Lumingon ako pero nakayuko pa rin at inabot ang nahulog kong susi.

"Thank you" sabi ko at dali-daling umalis para di niya ako mamukhaan.

"M-Miss?" tawag niya sa akin pero tumakbo na ako at pumasok sa elevator at agad na lumabas.

Ayoko pa siyang harapin sa ngayon. Its been a small world. Ang taong minahal ko noon at iniwan ay siya pang may-ari ng kompanyang pinagtatrabahuhan ko ngayon.

--

Its been my first time na gumawa ng story. Please support guys

**
rikkimaemae

#HBChapterOne