Bölüm 2 / Geçiş Bölümü

10.3K 371 92
                                    

Sabah uyandığımda dün yaptığım antreman yüzünden hala her yerim ağrıyordu. Okula gitmek falan istemiyordum aslında bu yüzden yatmaya devam ettim .  Uyumaya çalıştıkça uyuyamadım çünkü her zamanki gibi evden gelen kırılma dökülme sesleri beni rahatsız ediyordu. Aslında artık alışmıştım ama genede bu evde durmak istemiyordum . Ben 5 yaşındayken kavga etmeye başlayalan ailem , 17 yaşına gelmeme rağmen kavga etmeye hiç ara vermeden devam etmişti. 10 yaşında akıl edip babamdan sürekli para ister ve biriktirirdim .   Babam zaten zengindi alışveriş der geçiştirirdim ve hiç sormazlardı . 15 yaşında bu para 200,000 olmuş ve ben bankaya yatırmıştım ..Babam da her yıl 10.000₺ para yatırırdı hesabıma ilerde onlara bişey olurda elimde nakit para kalsın diye. Şimdi ise ihtiyaclarım cogaldı bi elbise 500-750 tl diyerek daha fazla para almaya başlamıştım. 2 senedir para fazileriyle beraber 520,000 ₺ oldu babamın yatırdığı paralarla beraber. 18 yaşına geldiğimde bu parayla ev alıp çok güzel bir hayata başlama hayalleri kurmuştum hep . Ama artık dayanıcak halim kalmadı o yüzden şimdi bu evden gidiyorum .

Yataktan hemen kalkıp bavulumu hazırladım . Tüm kıyafetlerim 3 bavul olmuştu ve birde makyaj malzemelerim ihtiyaclarım falan derken 4. bavuluda hazırlamıştım . Aşağıdan sesler kesildiğine göre annem ve babam gitmiş olmalıydılar . Bu durumda çok rahat gidebilirdim artık evden . hiç kullanmadığım bir arabam vardı zaten , birde  daha önceden babam sayesinde alınmış ehliyetim. 

Evden çıktığımda ilk işim bankaya uğramak olmuştu . Babam buranın müdürüyle yakın arkadaştı ve bana istediğim zamana istediğim kadar para cekebilceğimi sorun olmayacagını söylemişti. Bankada tüm parayı cektikten sonra bide ev bakmaya gitmem gerekiyordu .  Telefonum çaldığında çantamda telefonumu aramaya başladım. Bu gün okula gitmediğim için Esinler merak etmiş olmalıydı . 

Öküz ?? 

Kim be bu ? 10 saniye içinde düşünebileceğim herşeyi düşündüm ama bulaadım . Telefon kapanınca bizimkilerin yapmış olduğu bi şaka sanmıştım ama tekrar calmaya basladıgı icin acmak zorunda kaldım . 

- O telefon niye o kadar gec acılıyor kucuk ?

+ Demiiir ?!

- Hatırlarsan bugun benim dediklerimi yapmak zorundasın o yuzden yarım saate evinin önünde olurum . hazırlan . 

+ Olmaz ! 

- Ne demek olmaz !

+ Ben evde değilim artık orda yasamıyacagımda , kendime ev bakmam lazım sonra gelsem yanına olmaz mı ? en azından su ev işini halletikten sonra ? 

- Nerdesin ? 

+ Ya bak ben gele-

- Nerdesin dedim sana !

+ Okulumun iki sokak aşağısındaki caddede . Otobus duragının önündeyim. 

Yüzüme kapattı öküz ! Dünkü bana bakışından ve antremandan sonra ondan korkmaya baslamıstım sanırım . Çok sinirli ve çok acımasızdı .  Korkudan ne diyeceğimide şaşırmıştım . Sanki benim okulumu biliyor da  alt sokağını bilecek . Neyse biraz bekliyim gelmiceği için 15-20 dakika sonra giderim zaten. 

Arabamın kapısının birden açılmasıyla çığlık attım .

- Yana geç ! 

Nasıl bu kadar kısa sürede buraya gelmiş ve beni bulmuştu bilmiyorum ama şu an çok sinirli gözüktüğünden dolayı hiç birşey yapamıyordum . O yüzden yana geçip susmayı tercih ettim . Nereye sürdüğünü bilmiyorum ama çokta merak ediyorum . Sorsam korkudan soramıyorum . Camdan dışarıyı izlemeye karar verdim nasıl olsa bugun onun istediklerini yapıcaktım ve zaten beni kacırması gibi bişey olanıksızdı . Ne kadar sert ve kızgın görünsede mafya olmadığıyda belliydi . 

Dövüşçü (Düzenlenecek)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin