Kokulu bedenimi düşünüyorum. Şarkı seçimim yine berbat. Acı mı çekiyorum acaba?
Bekliyorum.
Ölümü, dudaklarımın arasından çıkması için. Tek bir çığlıkla gözlerimi sıkıca kapatabilmek için.
Ölümün en mucizevi bir şey olduğunu biliyor musun? Hayır bilmiyorsun. Sen piyonsun çünkü.
Tanrı istediğinde,
Yok olacaksın.
Tek parça halindesin. Kokulu bedenim nasıl sence? Kim miyim diye soruyorsun? Belki biraz daha, hatta daha fazla.
Bekle. Biliyorum kim olduğunu? Ya sen.
Muhtemelen boş bakışların cümlelerimi işgal ediyor. İçinden de gülüyorsun. Gülmek yakışıyor.
Biraz daha bekle!
Benim kokulu bedenimi düşün. Ben kimim?
Ben senin yanındayım.
Sağ tarafında...
Ah hayır soldayım.
Neden son cümleme ifadesizce bakıyorsun?