Aynanın karşısına geçtim.
Bir benden daha mı var orda?
Aynı göz, aynı burun, aynı ağız.
Ama o gülüyor.
Ben ciddiyim.
Delirmiş miyim?
Herşey toz bulutuna döndü.
Bir mezar.
İçi boş.
Şuan dolu.
1985 yılında ölmüş bir kadın ceseti bu.
Sanırım bu kadın benim.
Hayır, ben erkeğim?
Yeşil ekran yüzümü kapatıyor.
Şimdi bir okuldayım.
Lise sonda bir mezuniyetteyim.
Ama ben ölüyüm?
Demek ki yaşıyorum.
Defterin sayfasını kapattım.
Kararsızlığım bu sayfamda da belli oluyor.
Ben kimim? Neden suskunum.
Nede çaresizim.
Ve neden herkes kulaklarını bana kapatmış?