Yine bir gökyüzü yine bir beyaz sayfa.
Yine o içimde ki çocukla bir başıma ben.
Uzun süredir olan gerçeklere göz yuman,
Yine de benliğinden vazgeçmeyecek kız.
Güzel olmayan, bu yanlış yollarda kalmış
Yanlış yolda, doğru kişiye yanlış yapmış.
Soğuk havada içilen dolap suyu gibi.
Kalıplaşmış bu cümleler yine satırlarda.
Dolaylı anlatım yapılarak katlediliyor edebiyat.
Yine de içimizde ki edebiyat olsun.
Yanlış yolda kendimizce kurulan bu yeni dil.
Bir nesile ışık saçamayacak olan bu iz gibi.
Sinsice be çaktırmadan yaklaşılacak.
Doğruya karar verildiğinde uzak durulacak.
Çünkü bu benim kalelim.
Benim kağıdım.
Senin yazdığın, cümleme attığın herşey
Herhangi bir noktalama işareti,
Beni baştan saracak
Bana yeniden beyaz bir sayfa açtıracak.
