Dedicated to jacquelineabino5 . Hi there!
---------------------------------------------------------------------------------------------------
.
.
.
.
.
"Ang tagal naman niya. Sira ka talaga, bakit ikaw nag iintay? Ikaw babae ah?" Why are you so supportive Sofia?
"Kainis ka. Mauna ka na nga lang sa klase kung gusto mo. "
"Haaaay salamat sinabi mo rin. Yay!!! Byee lukaret, see you later" And there she goes, storming off in this hallway. Nakakatuwa kasi nag stand out siya, compare sa kanilang lahat. She always has a bright face, squared shoulders, and confident look. Approachable type siya, and people end up liking her the moment they lay eyes on her. I mean, unavoidable mag selos paminsan minsan. Pero hindi ako underdog and hindi ako nagpapaawa. I'm actually happy for my bestfriend because she is who she is.
Pero asan na ba si Deej? Malapit na magsimula yung first class ko kaso wala pa siya dito. Nag promise pa naman ako sa kanya na iintayin ko siya para sabay kami pumasok. Kaso, ang tagal pa rin niya eh. :(
Wait. Parang may nakikita na ako walking through the gates. Si Deej na yun, finally.
"Deej!!! Akala ko hindi ka na papasok! Sabi na eh, kailangan lang talaga kita hintay------" at pinutol ako. Pero okay lang yun, at least, nandito na siya. Ang lakas na naman ng heart beat ko and nanlalamig na kamay ko.
"Inintay mo ba talaga ako dito?! Mag start na yung klase natin ah?" para siyang nag tataka na inintay ko siya. Pero crap. Ang lakas talaga ng heart beat ko. Tapos parang namumula na ako. Alam kaya niya yung epekto niya sakin?
"Syempre! Nag promise ako sayo eh!!! Akin na, ako na mag dadala ng bag mo." Hopefully hindi ako masyado excited. Grabe, ayaw talaga mawala ng ngiti sa labi ko.
"Tss. Ikaw bahala." No surprise at all. Ganyan pakikitungo niya sakin kahit kami na kaso, somehow I still feel the butterflies in my stomach.
***
"Please be my boyfriend?!"
BINABASA MO ANG
Be My Boyfriend
Short Story"Please be my boyfriend?" I'm Kathryn, and I had the guts to ask him that question that changed it all.
