Insomnia ~LawLight~

~First Meet~

"Ben onunla çok iyi anlaşacağımızı düşünüyorum..."

Light'ın son sözleri Ryuzaki'nin beyninde yankılanıp duruyordu.

İyi anlaşmak derken neyi kastetmişti ki?

Light tüm dikkatini Watari'ye çevirince havadan sudan konuşmaya başlamışlardı aradan birkaç dakika geçtikten sonra saat 11.00 gösterince Light'ın odasından bir alarmın sesi duyuldu.

"Görünüşe göre randevu saatimiz başlamış bulunmakta Ryuzaki benimle odama gelir misin lüften..."

"T-tabi"

"Hadi git oğlum ben seni dışarda bekliyor olacağım"

Önden yürüyen Light'ın peşine takıldı Ryuzaki. Light'ın odasına geldiklerinde ise Light kapıyı kapatmış hatta kilitlemişti.

Şaşkınlıkla kendisine bakan Ryuzaki'ye dönünce içten bir gülümseme ile ona karşılık verdi;

"Ahahah yanlış anlama Ryuzakicim bulunduğum odaların kapısını kilitleme gibi bir takıntım vardır da..."

"Anlıyorum" dedi sadece Ryuzaki ama buna anlam verememişti.

Kendini de tedavi etmeli

İçinden geçirdiği düşünceyle gülmeye başlamıştı. Bunu gören Light ilk başta anlam veremese de gülmesinde Ryuzaki ye eşlik etmişti.

~

Light birkaç tane yazılı kağıdı önüne koyup kalemi de eline aldıktan sonra gözlüğünü burnunun üzerinde hafif duracak şekilde yerleştirmişti.

Bunu gören Ryuzaki yüzünün kızardığını hissetti.

Ne tuhaf adamım ben

Light elindeki kağıtları da düzenledikten sonra büyük siyah koltuklarından birinde yerini almıştı. Hastalarıyla masa başında resmi bir şekilde iletişim kurmaktansa samimi bir sohbet havasında konuşup onları rahatlatmak kafasında olduğundan genellikle bir hastası olduğunda gelen kişiler için ayrılan koltuklara otururdu.

"Karşıma otur lütfen"

"Peki"

"Pekala oturduğuna göre başlayabiliriz. Şimdi sana basit birkaç soru soracağım sende dürüst bi şekilde cevap vereceksin ondan sonra ilerleyen seanslarımızda sorununun ne olduğunu kavrayıp ona göre bi tedaviye başlayacağız anlaşıldı mı?"

"E-evet anladım"

"Güzel"

~

Ryuzaki koltukta rahat duramamış sonrasında bir anda ayağa kalkıp koltuğa ayak basarak o garip oturuş şeklini almıştı.

Bunu gören Light hiçbir şekilde tuhafsamamış hatta Ryuzaki'nin bu tipi biraz komiğine bile gitmişti.

"Başlayalım mı ne dersin?"

"Peki"

"Pekala, ilk sorum ile başlıyorum... Küçükken hiç travma benzeri bir olay yaşadın mı?"

"Aaa şey travma mı bilmiyorum ama ben gözlerimi yetimhanede açtım sonra babam beni evine aldı"